การเข้าถึงพระธรรมกาย : หน้า 79/178

13 ก า ร แ ห่ ง 0 5 0 เพื่อนๆ ของพี่เณรที่เข้าถึงพระธรรมกาย ส่วนใหญ่ก็จะ มีพื้นฐาน คือใจสบายกันทุกรูป ใจสบายเท่านั้นจึงจะเข้าถึง พระธรรมกายได้ สิ่งหนึ่งที่เราฝึกกันมากคือการรักษาอารมณ์ สบายให้ต่อเนื่อง เพราะการเห็นไม่ใช่สิ่งยาก ใจสบายเมื่อไหร่ ก็เห็นได้เมื่อนั้น แต่การรักษาอารมณ์สบายให้ต่อเนื่องนี่ซิ เป็น สิ่งที่ยากกว่า เพราะจะทําได้ต้องรักษาใจให้ได้ทั้งวัน จะต้องไม่ หงุดหงิดขุ่นมัวกับเรื่องอะไรทั้งนั้น อารมณ์ดีทั้งวันและต้อง อารมณ์เยือกเย็นด้วย ใจเย็นๆ นี่สำคัญนะ ถ้าหากเรานั่งแล้วยังไม่ได้ผล อย่า เพิ่งท้อ ให้ใจเย็นๆ หากน้องเณรขยันนั่งแล้วยังไม่ได้ผลอีก ก็ ขอให้หันมาพิจารณาว่า เรามี “ความอยาก” มากเกินไปหรือ เปล่า? ความอยากจะทำให้เราเผลอไปลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง ซึ่งไม่ ได้ผล เราต้องทําใจเย็นๆ เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใจเย็นๆ ขอให้คิดว่า เราไม่ได้มานั่งแข่งกับใคร หรือแข่งกับเวลา แต่เรานั่งเอาบุญ นั่งพักผ่อนให้ใจสบายมีความสุข การที่เราคิด อย่างนี้จะทำให้เราไม่ตั้งใจมากเกินไป จนกลายเป็นความ ทะยานอยาก เมื่อความอยากหมด ใจก็จะหยุด และไม่ช้าน้อง เณรก็จะเข้าถึงพระธรรมกายอย่างแน่นอน เมื่อเราเข้าถึงพระธรรมกายแล้ว เราจะปลื้มใจและรู้สึก ภูมิใจในตัวเอง เห็นคุณค่าในตัวของเราเอง ทุกทิวาราตรี ทุก ลมหายใจของเรามิได้ผ่านไปอย่างไร้ค่า ไร้สาระ ไร้ความหมาย ทุกย่างที่ก้าวเดิน คือก้าวเดินแห่งความสุขและความปีติใจที่