การให้ความเข้าใจและการให้อภัยในชีวิตประจำวัน : หน้า 159/178

6 พี่ เ ณ ร ส อ น น อ ง 3 ส่วนคนที่รู้จักให้อภัย ไม่ผูกโกรธ ไม่มักโกรธ ไม่แค้นเคือง เขาว่าก็ไม่ขัดใจ ไม่โกรธเคือง ไม่พยาบาท ไม่ทําร้าย ไม่ ทําความเคร่งเครียดให้ปรากฏ เกิดไปกี่ภพกี่ชาติก็จะเป็นคนที่ น่าเลื่อมใส เมื่อใดเธอกระทบถ้อยคำอันไม่พอใจยังเป็นคนสงบเสงี่ยม อ่อนโยนได้ เธอชื่อว่า "เป็นคนสงบเสงี่ยม อ่อนโยนจริง' บุคคลเป็นมุนีผู้สงบ เพราะล่วงความสําคัญตนได้ทั้งหมด คนเข้มแข็งย่อมไม่หวั่นไหว แม้ใครจะเข้าใจผิดก็ตาม เขา ย่อมมีตบะธรรม อดทนต่อสิ่งที่เหลือทนได้ แม้จะถูกด่าว่าก็ไม่ กล่าววาจาหยาบช้าโต้ตอบ เป็นมุนีผู้นิ่งอย่างประเสริฐ เพราะ รู้ว่าการด่าว่าสบประมาทเป็นการทำร้ายจิตใจที่เจ็บปวดที่สุด จะทำให้มิตรภาพถึงกาลอวสาน เหมือนแก้วที่หล่นลงมาแตก กระจาย ยากที่จะประสานให้ติดกันได้ดังเดิม ในชีวิตประจำวันของการอยู่ร่วมกัน ย่อมมีการกระทบ กระทั่งกันเป็นปกติ การที่จะประสานใจทุกๆ ดวงให้เป็นดวง เดียวกันได้เป็นสิ่งที่วิเศษสุด นอกจากบุคคลเหล่านั้นจะมี อุดมการณ์ และเป้าหมายชีวิตเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแล้ว ยังจะต้องมีความเข้าใจซึ่งกันและกัน ความเข้าใจต่อทุกสิ่งทุกอย่าง ทำให้เราให้อภัยต่อทุก สิ่งทุกอย่างได้ ความเข้าใจและรู้ใจกันจะก่อให้เกิดความ สามัคคี ซึ่งเป็นหัวใจของความเป็นทีม