การสร้างโรงเรียนด้วยความร่วมมือ : หน้า 62/178

9 ทีม คื อ ห ว ใ จ บ อ ง ก า ร ส ร้ า ง ม า ร มี พี่เณรทำงานเพลินไปหน่อย พอเงยหน้าดูท้องฟ้าอีกที เห็น ดวงอาทิตย์ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากขอบฟ้า มองไปที่ถนนเห็นแถว พระออกบิณฑบาต แต่ก็แปลกที่ไม่รู้สึกง่วงเท่าไหร่ แต่บางรูป ก็ง่วงมาก ลืมตาแทบไม่ขึ้น บางทีกำลังถือฆ้อนตอกตะปูอยู่ดีๆ เผลอหลับไปในท่าที่กำลังตอกตะปูนั่นแหละ ตอนแรกนึกว่าเพื่อน เณรแกล้งเล่น แต่พอลองเขย่าตัวดู ร้อนก็หล่นจากมือ จึงรู้ว่า อ้าว! หลับจริงๆ หรอกเหรอนี่ บางรูปง่วงมากๆ ก็เผลอยืนหลับไป ถ้าใครเผลอหลับงาน ก็สะดุด ต้องคอยสะกิดกันเกือบตลอดเวลา ก็สนุกสนานดี ท่า ง่วงของแต่ละรูปดูแล้วก็น่าขำดี ใครง่วงมากๆ ก็จะสลับไปพัก ล้างหน้าให้สดชื่น แล้วกลับมาทํางานกันใหม่ เพราะฉะนั้นงาน สร้างโรงเรียนจึงใช้เวลาเพียง ๒ เดือนเศษ อาคารทั้ง ๑๒ หลัง ก็เสร็จเรียบร้อยสมบูรณ์ สามารถทำพิธีเปิดใช้เป็นอาคารเรียน ได้ในวันที่ ๒๒ เมษายน ๒๕๓๔ ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเกิดของ พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโยของพวกเราพอดี งานสร้างโรงเรียนนี้ทําให้พี่เณรได้เรียนรู้เพิ่มขึ้นว่า ถ้าหาก เราร่วมแรงร่วมใจประสานกันทั้งกายและใจ งานก็จะสําเร็จ ลงได้อย่างอัศจรรย์ และยังทำให้เรารู้จักการทํางาน คือมอง งานออกว่า เมื่อเราเจองานแล้ว เราจะทำอย่างไร แบ่งงาน แบ่ง คน กำหนดระยะเวลาให้เสร็จไปในตัว และทำให้ดูคนเป็น คือ