การสร้างกุฏิและประสบการณ์เจ็บตัวของพี่เณร : หน้า 59/178

6 พี่ เ ณ ร ส อ น น้ อ ง 4 ได้รับบาดเจ็บ เช่น ตอกตะปูพลาดจึงถูกนิ้วตัวเองแทน เล็บมือ แตกเลือดไหล ต้องไปให้หมอถอดเล็บออก หวาดเสียวเหมือนกัน คงเจ็บน่าดู พี่เณรเองก็เคยเหมือนกัน ตอนตอกตะปูอยู่บนหลังคา มีอ หนึ่งถือฆ้อน มือหนึ่งจับตะปูและยังต้องประคองตัวไม่ให้หล่น จากหลังคา ไม้ที่จะตีก็โก่งขึ้น พี่เณรก็จึงใช้เท้าเหยียบไม้ให้ติด กัน ประกอบกับได้รับคําแนะนำว่าการตอกตะปูต้องมีความมั่นใจ ตอกลงไปเต็มที่เลยไม่ต้องกลัวมันงอ พอตอกอย่างแรง ความ จริงตะปูน่าจะเข้าไม้ แต่ปรากฏว่าตีพลาด โดนเล็บหัวแม่ เท้า ของพี่เณรหลุด เลือดไหลไม่หยุดเลย ต้องพักรักษาแผลหนึ่งวัน ทําอย่างไรได้มือไม่แม่นนี่ก็ต้องทําใจ พอพักได้วันหนึ่ง จากนั้น ก็ลุยงานต่อได้ แทบไม่น่าเชื่อเลย ว่าผลงานที่พวกเราได้สร้างกัน มีกุฏิ ทั้งหมดถึง ๒๘ หลัง แต่ก็ใช้เวลาเพียง ๔ เดือน ก็เสร็จเรียบ ร้อยสมบูรณ์ทุกอย่าง งานนี้ทำให้หลายคนถึงกับอัศจรรย์ใจใน ความสามัคคีและความสามารถของสามเณร เพราะกิจกรรม ในวันหนึ่งๆ เราทำทุกอย่าง ทั้งนั่งสมาธิ เรียนหนังสือ ทํางาน พร้อมกันไป กิจวัตรและกิจกรรมต่างๆ ไม่ได้บกพร่อง และวัน ที่กุฏิทั้งหมดเสร็จ ก็เป็นวันเข้าพรรษาพอดี ก่อนวันเข้าพรรษา ๑ วัน เราได้ช่วยกันปลูกหญ้ารอบกุฏิและแต่งสวนให้สวยงาม ตลอดทั้งคืนจนกระทั่งรุ่งเช้า ในตอนสายไปร่วมอธิษฐานพรรษา ที่อุโบสถ