การดำเนินชีวิตในทางธรรม : หน้า 96/178

6 พี่ 1 ณ ร ส อ น น อ ง 7 พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านหวังดีต่อเรามาก ท่านไม่ อยากให้เราออกจากเส้นทางการสร้างบารมีเลยแม้แต่คนเดียว ก็อย่างว่าแหละเพราะวินิจฉัยของเราไม่บริบูรณ์ เราจึงตัดสิน ใจพลาดบ่อยครั้ง ดังนั้นเราต้องเชื่อฟังหลวงพ่อ หลวงพี่ และ พระอาจารย์เอาไว้ก่อน เพราะท่านผ่านชีวิตมามากกว่าเรา ท่านจะรู้ว่าสิ่งไหนถูก สิ่งไหนผิด สิ่งไหนควรทำ สิ่งไหนควรเว้น หลวงพ่อท่านสอนเราอยู่เสมอว่า “การดาเนินชีวิตในทางโลกนั้น ต้องดิ้นรนไขว่คว้าหาเช้า กินค่ำ หากินกลางคืน หากลางคืนกินเช้า เลี้ยงปากเลี้ยง ท้อง แข่งขันกัน มีทั้งคู่แข่งและคู่แค้น มีชั้นเชิงมีเล่ห์เหลี่ยม ต่อกัน ถ้าใครตามไม่ทัน ก็จะถูกหลอกลวง ไม่เป็นอิสระเสรี เต็มที่ในการทําความดี การประพฤติพรหมจรรย์ าเนินชีวิต ในเพศสมณะจึงประเสริฐที่สุด” หลวงพ่อท่านยังบอกอีกว่า “ประสบการณ์มาก แต่ไม่มี ประโยชน์ สู้ประสบการณ์น้อยแต่มีประโยชน์ยิ่งใหญ่ไม่ได้ บางเรื่องเราไม่ต้องลองก็รู้ได้” พี่เณรรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณหลวงพ่อที่ท่านเมตตา ย่น ระยะเวลาในการแสวงหาประสบการณ์ชีวิตเป็นสิบๆ ปี ให้ลูก เณรได้กระจ่างด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ ผู้ฉลาดในการใช้ชีวิต จึง ควรหาประสบการณ์ที่มีประโยชน์ต่อตนและคนรอบข้าง ตักตวง บุญกุศลให้เต็มที่ การที่น้องเณรคิดอยากจะไปเลี้ยงพ่อแม่นั้น ก็เป็นความ