การค้นหาความหวังในพระธรรม : หน้า 33/178

9 3 ก แ ท้ . . . แ ก น อ ป เ ณ S พี่เณรรู้สึกผิดหวังมาก แต่ก็ยังไม่หมดหวัง ไปขอพักอยู่ อีกหลายวัด บางวัดมีการจัดงานศพบ่อยๆ ก็ต้องช่วยเขาจัด ดอกไม้ ยกของสารพัด ทำงานหนักจังเลย แต่ก็ทนเอา พอ ขอเขาอยู่ประจำเขาก็ตอบปฏิเสธหมด เมื่อพี่เณรมองดูตัวเอและมองดูเพื่อนก็แทบจะร้องไห้ไป ด้วยกัน กว่าจะหาวัดอยู่ได้มันช่างยากลำาบากเหลือเกิน ไม่เหมือน น้องเณรหลายๆ รูปที่มีโอกาสดีได้อบรมที่วัดสาขา อบรมเสร็จ พระอาจารย์ก็พามาอยู่ที่วัดพระธรรมกายเลย บางรูปโชคดียิ่ง กว่านั้นอีก ญาติโยมพามาบวชที่วัดแล้วอยู่ต่อที่นี่เลย โดยไม่ต้อง ไปแสวงหาวัดเหมือนพี่เณร จึงอยากจะให้น้องเณรรักษาความ มีโชคนี้ไว้ ตอนที่พี่เณรไปหาวัดอยู่ บางวัดท่านเจ้าอาวาสก็ยินดีรับ แต่ว่าวัดนั้นไม่มีการเรียนบาลี พี่เณรจึงขอท่านพักอยู่เพียงคืน เดียวแล้วกราบลาท่านไปหาวัดอื่นอยู่ต่อ พอรุ่งขึ้นพี่เณรกับเพื่อนจึงตัดสินใจกลับวัดที่ต่างจังหวัด เหมือนเดิม ด้วยความหวังว่าโอกาสหน้าจะกลับมาใหม่ พอ กลับมาถึงวัด หลวงพ่อเจ้าอาวาสท่านก็ปลอบใจช่วยให้ กำลังใจเรา ท่านเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ในใจของพี่เณรนั้นคิด อยากจะมาเรียนบาลีในกรุงเทพฯมาก แต่ไม่รู้จะหาลู่ทางมาได้ อย่างไร