ข้อความต้นฉบับในหน้า
11
ส า เ ป็ น หั ว ใ จ ใ น ปี 5 0
ไม่ให้อกุศลเข้าครอบงำ ในแง่การปฏิบัติในชีวิตจริง พอตื่น
นอนเริ่มรู้ตัวก็เอาใจจรดไปที่ศูนย์กลางกาย ตรึกธรรมะใสๆ เลย
แล้วแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ได้รับความสุขทั่วหน้าไม่ว่าจะยืน
เดิน
นั่ง นอน มีสติอย่าให้ใจคลาดจากศูนย์กลางกาย “จะทำอะไรก็
ทำอย่างนี้บุญเพิ่มพูนสติสมบูรณ์ “สติ
ทำไปแต่ใจจรดศูนย์”
จะสมบูรณ์เมื่อใจจรดศูนย์กลางกาย”
สติถือประคองใจไว้ที่ศูนย์
บุญเพิ่มพูนช่วยเกื้อกูลดวงชัดใส
ใจตั้งมั่นดิ่งเข้ากลางกายเรื่อยไป
องค์พระใสสว่างโพลงโล่งเบาสบาย
มันแปลกนะ คนเรานี้คิดให้ดีก็น่าขำ “สิ่งที่อยากจำกลับ
ลืม สิ่งที่อยากลืมกลับจำ" สิ่งดีๆ ที่ต้องจดจำมีมากมาย กลับไม่
จำ ไปจำสิ่งที่ไม่ควรจำ แต่สิ่งที่อยากจะลืม กลับลืมไม่ลง เลย
ต้องทนหวานอมขมกลืนกันไป
มีสิ่งหนึ่งที่จะลืมไม่ได้ คือ “อย่าลืมศูนย์กลางกาย” ถ้า
จำอะไรไม่ได้ขอให้จำแค่เลขสามตัว “๐๗๒” ศูนย์กลางกายฐาน
ที่เจ็ดเหนือสะดือขึ้นมาสองนิ้วมือ น้องเณรตั้งสติให้ดี จำให้ได้
“๐๗๒” จําแค่นี้ได้ไปนิพพานได้ “สติเป็นหัวใจ...พาเราไปพระ
นิพพาน”
66