บทเรียนจากเศรษฐีผู้หลงทาง พี่เณร สอนน้อง หน้า 124
หน้าที่ 124 / 178

สรุปเนื้อหา

เรื่องราวเกี่ยวกับเศรษฐีในพาราณสีที่มีสมบัติมหาศาล 160 โกฏิ แต่ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยจนกลายเป็นขอทาน พระพุทธเจ้าทรงสอนบทเรียนอันสำคัญเกี่ยวกับการใช้ชีวิตอย่างมีสติและการทำงานเพื่อสร้างความเจริญให้กับตนเองและผู้อื่น หากเขาไม่ผลาญทรัพย์และหมั่นทำงาน จะสามารถประสบความสำเร็จทั้งในที่นี้และในภายภาคหน้า.

หัวข้อประเด็น

-บทเรียนจากการใช้จ่ายของเศรษฐี
-ความสำคัญของการทำงาน
-ความหมายของการบวช
-การเปลี่ยนแปลงจากร่ำรวยไปจนไร้ที่อยู่
-บทบาทของพระพุทธองค์ในชีวิตคน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

8 พี่ เ ณ ร ส อ น น อ ง 9 ในตระกูลที่มีสมบัติ ๔๐ โกฏิ ในกรุงพาราณสี เมื่อเขาเจริญวัย ขึ้น ก็ได้ทำการวิวาห์มงคลกับธิดาของเศรษฐีอีกตระกูลหนึ่ง ซึ่งมีสมบัติ ๘๐ โกฏิเช่นกัน ครั้นต่อมาภายหลัง มารดาและบิดาของคนทั้งสองได้ ถึงแก่กรรมลง เขาทั้งสองได้ประพฤติตนเป็นคนประมาท ได้คบ กับนักเลงสุรา ถูกนักเลงสุราปอกลอก เมื่อกาลเวลาล่วงเลยไป ทรัพย์ที่เคยมีอยู่ถึง ๑๖๐ โกฏิ ก็ค่อยๆ ร่อยหรอลงไปเรื่อยๆ จน | ในที่สุดก็หมดเนื้อหมดตัว กลายมาเป็นขอทาน และกินอาหาร ที่เหลือเดนจากผู้อื่น วันหนึ่ง พระศาสดาทอดพระเนตรเห็นเขายืนอยู่ที่ประตู โรงฉัน คอยรับอาหารที่เป็นเดนจากภิกษุ จึงทรงแย้มพระโอษฐ์ พระอานนท์ได้ทูลถามถึงเหตุนั้น พระพุทธองค์ตรัสว่า “อานนท์... เธอจงดูบุตรของเศรษฐีผลาญทรัพย์ ๑๖๐โกฏิ แล้วพาภรรยาเที่ยวถือกะลาขอทานอยู่ในนครนี้ ถ้าบุตรเศรษฐีนี้ไม่ผลาญทรัพย์ แต่ประกอบการงานใน ปฐมวัย เขาจะได้เป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองนี้ ถ้าออกบวช จะได้บรรลุอรหัต แม้ภรรยาของเขาก็จักดำรงอยู่ในอนาคามิผล ถ้าบุตรเศรษฐีประกอบการงานในมัชฌิมวัย เขาจะได้เป็น เศรษฐีอันดับสองของเมืองนี้ ถ้าออกบวชจะได้บรรลุอนาคามี แม้ภรรยาของเขาก็จักดำรงอยู่ในสกทาคามิผล
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More