การหยุดนิ่งและการทำความดีในชีวิต : หน้า 86/178

6 พี่ เ ณ ร ส อ น น อ ปี 6 พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ท่านจะสอนพวกเราอยู่เสมอว่า “ให้รักษาธรรมะเอาไว้ ให้เห็นอยู่ตลอดเวลา อย่าให้หาย เพราะเราต้องใช้เป็นที่พึ่งในชีวิตใช้ธรรมะต่อสู้กับกิเลสอา สวะ เพราะงานที่แท้จริงของเราคือ งานกำจัดกิเลสอาสวะ” การต่อสู้กับกิเลสอาสวะไม่ได้ต่อสู้ด้วยวิธีการอื่น นอกจาก “หยุด...อย่างเดียวเท่านั้น” ดังนั้นหลวงพ่อวัดปากน้ำท่านจึงย้ำว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” ใครที่ใจหยุดนิ่งได้ตลอดเวลาถือว่าเป็น ยอดคน ถ้าใจไม่หยุดนิ่ง คุณค่าแห่งความเป็นคนก็ลด น้อยลง ไป เวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเราคือ “เวลาที่ใจหยุดนิ่ง” ดังนั้นดีที่สุดคือ หยุด....และก็หยุดในหยุดๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่า จะถึงที่สุดแห่งธรรม เราเกิดมามีหน้าที่ เกิดมาอย่างมีคุณค่า บวชอย่างมีคุณค่า และหยุดอย่างมีคุณค่า ชีวิตของเราจะเริ่มมีคุณค่าเมื่อเราหยุด ได้ เราจะภูมิใจในตัวเองเมื่อเราหยุดอย่างสมบูรณ์ พอหยุด ก็ เข้ากลางได้ ใครก็ตามที่เข้ากลางได้ บุคคลนั้นจะเป็นผู้มีบุญ มากมายมหาศาล ดังนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่อจึงบอกว่า “ชีวิตจะมีคุณค่า ถ้าเข้ากลางได้” พี่เณรอยากจะให้น้องเณรบวชมาอย่างมีเป้าหมาย ถ้าเรา บวชอย่างมีวัตถุประสงค์ถูกต้อง เราจะได้บุญมาก “เราต้องบวช เพื่อศึกษาวิชชาธรรมกาย ไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม” เราจะ ทุ่มเทชีวิตจิตใจ ทุ่มตัวเพื่อศึกษาวิชชาธรรมกายให้ได้ แม้