การบวชในพุทธศาสนาและการฝึกจิต : หน้า 98/178

8 พี่ 1 ณ ร ส อ น น อ ง 7 ขออยู่ในเพศสมณะดีกว่า เพราะจะได้บุญทั้งเราและท่าน ชีวิต มีแต่ความสุข การบวชเข้ามาในบวรพุทธศาสนานั้น ผู้ที่จะสามารถ ประคับประคองตนเองให้ตลอดรอดฝั่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะ สามเณรส่วนมากต้องออกจากบ้านมาตั้งแต่อายุยังน้อย เข้า มาบวชก็หวังเพื่อฝึกตนเองให้เป็นคนดีที่พระพุทธศาสนาต้องการ ถึง แม้หลายคนอาจจะคิดว่า ผู้ที่บวชมาตั้งแต่อายุยังน้อยนั้น คือ พวกไม่มีอันจะกินหรืออะไรหลายๆ อย่าง ตามความคิดของ แต่ละคน ความจริงแล้วพี่เณรว่าเขาคิดผิดมากทีเดียว การที่ เด็กน้อยตัดสินใจบวชตั้งแต่เยาว์วัย เป็นสิ่งที่ทําได้ยาก ต้องเป็นผู้มีบุญเก่าซึ่งสั่งสมมาอย่างดีแล้วเท่านั้น การที่พี่เณรอยู่มาได้ถึง ๑๐ ปี และตั้งใจอยู่ไปตลอดชีวิต เนื่องจากมีเป้าหมายชีวิต ปรารถนาความรู้แจ้งในสัจจธรรม เพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม ตอนบวชเข้ามาใหม่ๆ พี่เณรเคย ได้ยินว่าหลวงพ่อวัดปากน้ำ ท่านนั่งสมาธิเอาจริงเอาจัง เอา ชีวิตเป็นเดิมพัน จนในที่สุดก็สามารถบรรลุธรรมได้ พี่เณรก็ลองนั่งอย่างท่านบ้าง ผลปรากฏก็คือ ตึงกับเครียด เนื่องจากตั้งใจมากเกินไป จึงทำผิดวิธี ทำให้ไม่ได้ผล ที่จริง แล้ว ธรรมะนั้นต้องสบาย ไม่ตึงและไม่หย่อน เพียงเอาใจมา ไว้ที่ศูนย์กลางกายตลอดทั้งวันทั้งคืน ทำอย่างสบายๆ อย่างต่อ เนื่องเท่านั้นเอง ถ้าวิธีการถูกต้อง จึงจะประสพความสำเร็จ