บทกวีเกี่ยวกับความงามของค่ำคืน : หน้า 103/178
พี่เณร สอนน้อง : หน้า 103/178 บทกวีที่พูดถึงความงามของค่ำคืนและความรู้สึกเข้าถึงผู้มีพระคุณ
1 ครั้ง
สรุปเนื้อหา
เนื้อหานี้เป็นบทกวีที่บรรยายถึงความงามของค่ำคืน โดยมีการกล่าวถึงการตั้งอยู่ของดาวและบรรยากาศที่รอบข้างในเวลายามค่ำ เป็นการส่งความคิดถึงถึงบุคคลที่มีพระคุณ พร้อมทั้งสะท้อนอารมณ์และความงามที่เกิดขึ้นในขณะนั้น แม้ว่าจันทร์เสี้ยวจะหลบอยู่แต่ก็มีแสงจากดาวที่ยังส่องประกายให้เห็น นำเสนอความรู้สึกระลึกถึงและความงามที่ยังคงอยู่แม้จะมืดค่ำ
หัวข้อประเด็น
-ความงามของธรรมชาติ
-อารมณ์ในค่ำคืน
-ดาวและพระคุณ
-บทร้อยกรองเกี่ยวกับค่ำคืน
ข้อความต้นฉบับในหน้า
1
แ ก่ ผู้ มี พ ร ะ คุ ณ
៨
แด่ ผู้ มี พ ร ะ คุณ
สวัสดีน้องเกรที่คิดถึง
อาทิตย์ลับขอบฟ้าไปนานแล้ว เหลือเพียงสีแดง ระเรื่อ
ฉาบทาแผ่นฟ้าฝั่งตะวันตก ไม่นานนักรัตติกาลก็จะโอบคลุมทุก
สิ่งทุกอย่างเอาไว้ในอ้อมฟ้า เหลือเพียงเสียงหรีดหริ่งเรไรที่
ดังระงมอยู่รอบข้าง และประกายของดวงดาวที่ระยิบระยับอยู่
บนฟากฟ้า ค่ำคืนนี้แม้จันทร์เสี้ยวจะยังหลบหน้าอยู่หลังม่าน
เมฆ แต่ท้องฟ้าก็มิได้อับแสงเสียทีเดียว ยังทอแสงสว่างจาก
ดาวดวงน้อยอีกจำนวนนับไม่ถ้วน
พี่เณรมองเห็นดาวกลุ่มหนึ่ง มีด้วยกันทั้งหมดเจ็ดดวง
การอยู่รวมกันของดวงดาวกลุ่มนี้ ทำให้สะดุดตากว่าดาวดวง
หน้าหนังสือทั้งหมด
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
หนังสือที่เกี่ยวข้อง
Load More