ข้อความต้นฉบับในหน้า
7
ก า ไ ร แ ห่ ง ปี 5 0
แต่พออีก ๒-๓ วันต่อมา สิ่งอัศจรรย์นั้นก็เกิดขึ้นอีก
ครั้งหนึ่ง ในขณะที่เรากำลังนั่งสมาธิกันอยู่ พี่เณรก็เกิดความ
รู้สึกอยากจะลืมตาขึ้นมาเฉยๆ พอลืมตาขึ้นมา ก็เห็นดวงแก้ว
เสด็จมาอีก แล้วก็ลอยไปทางห้องของหลวงพ่อ คราวนี้เห็นกัน
หลายคน ทั้งอุบาสกอุบาสิกา จึงมีเสียงฮือฮาพูดคุยซุบซิบกันใหญ่
ต่างก็ตื่นเต้นที่มีบุญได้เห็นแก้วเสด็จ
วันรุ่งขึ้นพวกพี่เณรได้ไปสนทนาธรรมกับโยมป้าถวิล ซึ่ง
ขึ้นมาปฏิบัติธรรมด้วย ปกติทุกๆ เย็นเราก็จะมาสนทนาธรรม
กับโยมป้าอยู่เสมอๆ พี่เณรรู้สึกอบอุ่นใจเมื่ออยู่ใกล้โยมป้า และ
รู้สึกเหมือนกับว่าท่านเป็นเหมือนแม่ทีเดียว ท่านมักจะเล่าธรรมะ
เล่าประสบการณ์การสร้างวัดและอะไรต่างๆ อีกมากมายให้ฟัง
พวกพี่เณรได้ถามการเสด็จมาของดวงแก้ว ท่านก็เล่าว่า
“เมื่อก่อนโยมป้ามานั่งธรรมะที่นี่ เวลาสวดมนต์แก้วก็
เสด็จมา เป็นแก้วกายสิทธิ์ที่รักษาพระบรมสารีริกธาตุอยู่บนยอด
พระธาตุดอยสุเทพ เขามาอนุโมทนาบุญที่พวกเรานั่งสมาธิ เขา
เห็นแสงสว่าง เขาก็ชื่นชมบารมีของพวกเรา”
เวลาเรานั่งสมาธิได้ดี แม้แต่เทวดาก็อดที่จะนิ่งเฉยไม่ได้
ยังต้องมาอนุโมทนาและชื่นชมกับเรา พระเดชพระคุณหลวงพ่อ
ท่านได้เมตตาตั้งชื่อรุ่นนั้นว่า “รุ่นแก้วปีติ แก้วชมบารมี”
ท่านบอกว่า “การกระทำใดๆ ที่จะไม่เกิดผลกระทบต่อ
โลก เป็นไม่มี หากการกระทํานั้นเป็นสิ่งที่ดี โลกก็จะพลอยดีไป