ความรู้และความดี - การให้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด : หน้า 17/407

ความรู้และความดีนั้น มีลักษณะพิเศษอยู่ว่า “ยิ่งให้ ยิ่งเพิ่ม” ข้าว ปลาอาหาร ทรัพย์สินสิ่งของ บางทียิ่งให้มันยิ่งลด กว่าจะย้อนกลับมา ให้เราอีกทีก็ใช้เวลานาน เพราะฉะนั้น ก็ต้องถามตัวเราว่า ๑) เขาบำรุงเราแล้วด้วยลาภสักการะต่าง ๆ เราจะใช้ความเป็น พระมหาเปรียญ ๙ ประโยคที่เรียนมา ทำอย่างไรให้โยมได้บุญ เยอะ ๆ ให้สมกับที่แม้เขาจะไม่ได้เป็นญาติพี่น้องกับเรา แต่ก็บำรุง อุปถัมภ์ทุกสิ่งทุกอย่างยิ่งกว่าพ่อกว่าแม่ของเราเสียอีก เรื่องนี้ต้องคิด เตือนตัวเราให้มาก ๒) อย่าลืมว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรกับเราเลย แต่ยังห่วงกลัว ลูกเณรจะไม่มีฉัน ไม่มีใช้ บางทีข้าวปลาอาหารที่นำมาให้ฉันก็ดีกว่า ที่เขากินเองที่บ้านเสียอีก ลูกของเขาเองแท้ ๆ ยังไม่ได้กินดีอยู่ดีอย่าง นี้เลย เราจะใช้ความเป็นพระมหาเปรียญ ๙ ประโยค ตอบแทนเขา อย่างไรบ้าง ถ้าเราเอาแต่ฉันลูกเดียว มีเท่าไรฉันหมด แต่ไม่คิดตอบแทนคุณ ข้าวปลาอาหารกลับคืนไป ถ้าชาติต่อไปต้องไปเกิดเป็นควายให้เขาใช้ ไถนาก็ต้องบอกว่าตัวใครตัวมัน ถึงตอนนั้น ตะโกนเรียกสุดเสียง แค่ไหนพระอุปัชฌาย์ก็ช่วยไม่ได้ หลวงพ่อก็ช่วยไม่ได้ (๑๖) ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org