ความรู้สึกจากใจของสามเณร ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 72
หน้าที่ 72 / 407

สรุปเนื้อหา

ในวันแรกของการก้าวเข้าสู่วัดพระธรรมกาย สามเณรรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน เมื่อได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อเขาตั้งใจอุทิศชีวิตเพื่องานของท่าน ทั้งได้รับการสนับสนุนจากพระพี่เลี้ยงและพระเถรานุเถระมากมาย ด้วยความมีเมตตาทำให้เขาเติบโตเป็นสามเณรที่ประสบความสำเร็จ พร้อมที่จะแบ่งปันความกตัญญูต่อผู้ที่สนับสนุนเขาเสมอมา โดยเฉพาะโยมพ่อโยมแม่

หัวข้อประเด็น

-ความรู้สึกแรกเมื่อเข้าวัด
-การฝึกฝนของสามเณร
-ความกตัญญูต่อหลวงพ่อและพระอาจารย์
-ครีเอทีฟของการดำเนินงานในวัด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ความรู้สึกจากใจ ในวันแรกที่เริ่มก้าวเท้าออกจากบ้าน สามเณรเคยคิดว่า จากนี้ไปต้องอยู่ลำพัง คงเดียวดายน่าดู แต่เมื่อมาถึงวัดพระธรรมกาย พอมองไปทางมหาธรรมกายเจดีย์ ความรู้สึกแรกที่พุ่งขึ้นมาคือ ไชโย! ได้กลับบ้านแล้ว ตัวสามเณรเองยังแปลกใจ พอเห็นพระเดช พระคุณหลวงพ่อ จึงคิดว่า “เราจะอุทิศชีวิตสืบสานงานท่านให้เต็มที่ เต็มกำลังตลอดไป” หลังจากนั้นก็ได้รับการเตรียมความพร้อมที่จะ เป็นกำลังให้หลวงพ่อจากพระพี่เลี้ยง โดยผ่านบทฝึกมากมาย ทั้งได้ รับกำลังใจจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสอง ได้รับความเมตตา จากพระเถรานุเถระทุกรูป จนทําให้เป็นตัวของสามเณรผู้ประสบความ สําเร็จในวันนี้ กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองผู้คอย แนะนําให้ความรู้และเป็นกําลังใจให้เสมอมา กราบขอบพระคุณ พระอาจารย์ พระพี่เลี้ยงทุกรูปที่คอยอบรมพร่ำสอนดูแลและ คอยประคับประคองให้ดำรงอยู่ในเส้นทางนี้ ขออนุโมทนาบุญ กับโยมพ่อโยมแม่ที่ให้โอกาสมาสร้างบารมีและคุณโยมทุกท่าน ที่ให้การสนับสนุนมาโดยตลอด ประวัติสามเณรเปรียญธรรม (๗๑) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More