การปฏิบัติธรรมอย่างตั้งใจ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 167
หน้าที่ 167 / 407

สรุปเนื้อหา

การตั้งใจเป็นนักบวชเพื่อแสวงหาพระนิพพานเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องทำให้สำเร็จ โดยไม่มีข้อแม้หรืออ้างอิง หากเราได้ปฏิบัติกิจกรรมควบคู่ไปกับการปฏิบัติธรรมอย่างตั้งใจ ผลที่ออกมาจะดีงามแน่นอน. ควรถามตัวเองว่าตลอดพรรษาที่ผ่านมาเราได้ทำตามที่ตั้งใจหรือไม่ หลังจากออกพรรษาอย่าละความเพียรและใช้เวลากับกิจวัตรและการปฏิบัติธรรมอย่างเต็มที่

หัวข้อประเด็น

-การบวช
-การปฏิบัติธรรม
-การตั้งใจ
-ความเพียร
-พระนิพพาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

จํากัด เมื่อเราตั้งใจเป็นนักบวชเพื่อมุ่งแสวงหาพระนิพพาน หาที่สุด แห่งธรรม เราก็ควรจะทำให้ได้อย่างที่ได้ตั้งใจเอาไว้ โดยไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง หรือเงื่อนไข หากลูกเชื่อคําพูดที่ว่าหว่านพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น ประกอบ เหตุอย่างไรก็ได้ผลอย่างนั้น ปลูกถั่วก็ได้ถั่ว ปลูกงาก็ได้งา ตลอดระยะ เวลาหนึ่งพรรษาที่ผ่านมา หากเราปฏิบัติกิจวัตรกิจกรรมควบคู่ไปกับ การปฏิบัติธรรมอย่างไม่มีข้อแม้ ข้ออ้าง และเงื่อนไข ผลที่จะออกมา ต้องเป็นสิ่งที่ดีงามอย่างแน่นอน ให้ถามตัวเองว่า ตลอดพรรษาที่ผ่านมานั้น เราได้เป็นนักสู้สม กับที่ได้ตั้งใจมาบวชมาแสวงหาหนทางพระนิพพาน และมีเป้าหมายจะ ไปถึงที่สุดแห่งธรรมแล้วหรือยัง หากเรายังทำไม่สมบูรณ์ ออกพรรษา แล้วก็ทำให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ออกพรรษาแล้ว อย่าละความเพียร ออกพรรษาแล้ว เรามีเวลาว่างกันอีกมาก คำว่า “ว่าง” ในที่นี้ หมายถึง เมื่อเราบริหารเวลาได้ลงตัว เราสามารถทําทั้งกิจวัตรและ กิจกรรมสองอย่างนี้ควบคู่กันไป หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกรูปตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมกันอย่างเต็มที่ อย่าประมาท คิดดูให้ดีว่า พรรษาเราเพิ่มขึ้นแต่ธรรมกายเราเข้าถึง ๘๖ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More