การรับฟังคำแนะนำและการให้อภัย : หน้า 122/407

อาศัยความเอ็นดู มีกำลังใจสูง และมีความปรารถนาดีอย่างเต็มเปี่ยม จริง ๆ จึงจะกล้าที่จะแนะนำตักเตือนได้ เพราะฉะนั้นผู้ที่ได้รับ การแนะนําตักเตือน โปรดทราบความรู้สึกของผู้เตือนว่า เขามีความ รู้สึกเช่นนี้ และที่ ขุมทรัพย์ให้ก็ไม่ได้ทำเพื่อใคร ก็เพื่อตัวของผู้ที่ ถูกเตือนนั่นเอง ขอบคุณสักนิด และพร้อมคิดให้อภัย เมื่อเราได้รับการแนะนำตักเตือนแล้ว สิ่งที่เราควรทำอย่าง ยิ่ง คือกล่าวคำ “ขอบคุณ” แล้วหันมาพิจารณาตัวเราว่า สิ่งที่เขา เตือนนั้นถูกต้องหรือไม่ ถ้าถูกต้องเราก็ปรับปรุงตัวเสียใหม่ ถ้าหาก ไม่ถูกต้องเราก็ให้อภัยผู้ที่ตักเตือน เพราะการแนะนำตักเตือนในบาง ครั้งอาจยังไม่สมบูรณ์ เนื่องจากผู้เตือนเห็นไม่ครบทุกด้าน แต่อย่างไร ก็ตามในคําแนะนําตักเตือนนั้นมีความปรารถนาดีเจืออยู่ ผู้ที่ได้รับการ ตักเตือนจึงควรให้อภัย ถ้าเราทํากันได้อย่างนี้ หมู่คณะก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข การประพฤติปฏิบัติธรรมก็จะก้าวหน้า ต่างเป็นกำลังใจ ต่างช่วยกัน ขัดเกลากายวาจาใจ งกันและกัน ผลที่ได้คือความบริสุทธิ์กายวาจา ใจของหมู่คณะ เป็นความงามของพระพุทธศาสนา เป็นความเลื่อมใส ของพุทธบริษัท และเป็นประเพณีอันดีงามที่เราควรยึดถือปฏิบัติกัน อย่างจริงจัง ประดุจผู้ชี้ขุมทรัพย์ให้ ๔๑ www.kalyanamitra.org