การรักษาศีลและการพัฒนาจิตใจ : หน้า 310/407

ทำกันจนกว่ากิเลสอาสวะมันจะหมดสิ้นจากใจของเรา และทำไป จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรมนะลูกนะ โอวาทสำหรับผู้จำเป็นต้องลาสิกขา สําหรับพระนวกะบางรูปที่ลางานมาบวชได้เพียงช่วงสั้น ๆ จําเป็นจะต้องลาสิกขา ถ้าหากสามารถอยู่รับกฐินได้ก็ควรจะอยู่รับ กฐินนะลูกนะ จะได้ครบถ้วนบริบูรณ์ในการศึกษาเรื่องราวที่เป็นกิจ ของสงฆ์ แล้วถ้าหากจำเป็นจะต้องลาสิกขาก็ให้มีความรู้สึกว่า เรา ยังมีความอาลัยอาวรณ์ต่อผ้ากาสาวพัสตร์ ໆ ให้นึกอธิษฐานในใจหลังจากนั่งสมาธิแล้วว่า เรายังไม่อยากจะ พลัดพรากจากผ้ากาสาวพัสตร์นี้เลย แต่เราลามาได้ช่วงสั้น ๆ เท่านั้น สักวันหนึ่งเมื่อเราหมดภาระทางโลกแล้ว จะกลับเข้ามาสู่เพศสมณะใหม่ และระหว่างที่อยู่ทางโลก เราจะเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของชาวโลก ในฐานะได้ผ่านการบวชเรียนมาแล้วหนึ่งพรรษา อย่าให้กลายเป็น บุคคลที่เราได้ยินคำพังเพยว่า บวชเสียผ้าเหลือง คือ บวชมาแล้ว หนึ่งพรรษา ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรที่ดีขึ้นของชีวิตเราเลย อย่าให้ใครหรือตัวเราเกิดความรู้สึกอย่างนี้นะลูกนะ เมื่อเราลาเพศสมณะไปแล้ว จะยังอยู่ในสายตาของเพื่อนมนุษย์ ตลอดเวลา เขาจะดูว่า เรามีการเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้นหรือไม่ รักษา ศีล ๕ เป็นปกติทุกวัน วันพระเราถืออุโบสถศีล และไม่ขาดในการ เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงจักรวาล ๒๒๙ www.kalyanamitra.org