การปวารณาและการตักเตือนในพระพุทธศาสนา ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 163
หน้าที่ 163 / 407

สรุปเนื้อหา

ในวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2538 มีการประกอบพิธีมหาปวารณา โดยมีการปวารณาซึ่งกันและกันเพื่อให้เพื่อนสหธรรมิกมีการตักเตือนเมื่อเห็นข้อผิดพลาดในการปฏิบัติ โดยอิงจากพระธรรมวินัย เพื่อช่วยกันไปสู่การบรรลุพระนิพพาน การฝึกปฏิบัติและการแนะนำตักเตือนกันนั้นจะทำให้ผู้ปฏิบัติสามารถเห็นข้อบกพร่องและพัฒนาตนเองได้อย่างเหมาะสม

หัวข้อประเด็น

-การปวารณา
-การตักเตือน
-พระธรรมวินัย
-เป้าหมายพระนิพพาน
-การพัฒนาตนเอง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วันอาทิตย์ที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๘ เมื่อสักครู่เราได้ประกอบพิธีมหาปวารณากัน โดยต่างปวารณา ซึ่งกันและกันว่า หากได้เห็น ได้ยิน หรือสงสัยว่า เพื่อนสหธรรมิก กระทำผิดพลาดจากพระธรรมวินัย จากข้อวัตรปฏิบัติ จะด้วยความ ผิดพลาดพลั้งเผลอ ทางกาย ทางวาจาก็ดี ที่จะเป็นเหตุให้เพื่อน สหธรรมิกหลุดจากเป้าหมายที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง ก็จะแนะนำ ตักเตือนด้วยความปรารถนาดี โดยเอาพระธรรมวินัยเป็นที่ตั้ง ส่วนผู้ได้รับการตักเตือนก็จะยิ้มรับด้วยความเต็มใจ ตีอกดีใจ และรู้สึกขอบพระคุณเพื่อนสหธรรมิกที่มีความปรารถนาดี กล้าให้ค่า แนะนำตักเตือน เหมือนช่วยชี้ขุมทรัพย์ ชี้ข้อบกพร่อง ให้ตัวเราสามารถ ฝึกฝนตนเองได้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น ในสมัยพุทธกาล พระภิกษุสามเณรที่บวชเข้ามาในบวรพระพุทธ ศาสนาต่างก็มีเป้าหมายเดียวกัน นั่นคือหวังที่จะทำพระนิพพาน ให้แจ้ง นั่นหมายถึงว่าพระนิพพานมีอยู่แล้ว แต่เรายังไม่แจ้ง เพราะ กิเลสเข้าไปครอบงำา และด้วยพระธรรมวินัยที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้วนี้เอง จะเป็นแนวทางให้เราอาศัยประพฤติปฏิบัติเพื่อทํา พระนิพพานให้แจ้งได้ เพราะฉะนั้นถ้าหากเรากระทำผิดพลาดพลั้งเผลอ ไม่ปฏิบัติตาม พระธรรมวินัย เพื่อนสหธรรมิกก็จะแนะนำตักเตือนเรา เพื่อจะได้ไป ถึงเป้าหมายไปเป็นทีมพร้อม ๆ กัน ๘๒ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More