ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทํากันมาทุกพรรษา ซึ่งเราจะชื่นอกชื่นใจกันแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับว่า
เราประกอบเหตุกันมากน้อยเพียงใด
เรายังไม่ชนะเขา
ภายในพรรษาที่ผ่านมานี้ เราทําภารกิจกับจิตใจควบคู่กันไป
ปัญหามีเราก็แก้กันไป งานมีเราก็ทํากันไป บุญเราก็สร้างกันไป
ภาวนาก็เจริญกันไป ยากที่ใคร ๆ จะทำได้อย่างเรา แต่อย่างไร
ก็ตาม เราก็ไม่ควรประมาท จะต้องใช้ชีวิตของเราให้เป็นประโยชน์
ต่อการสร้างบารมีให้ยิ่งไปกว่านี้ เพราะว่าเรายังเป็นบ่าวเป็นทาส
ของกิเลสอาสวะทั้งหลาย ทั้งความโลภโกรธหลงยังมาบังคับบัญชา
เราได้อยู่ ซึ่งเราก็รู้ตัวของเราเอง และเป้าหมายของเราต้องการจะ
หลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้เพื่อไปสู่ที่สุดแห่งธรรม
อย่าเพิ่งชะล่าใจว่าเรามีบุญมีบารมีเยอะแล้ว ทําแค่ มาก
พอแล้ว จะนอนทอดหุ่ยหรือขยักในการสร้างความดีเอาไว้ก่อน
จะหยุดบ้าง หย่อนบ้าง อย่าคิดอย่างนั้น เพราะเมื่อความตายไม่มี
นิมิตหมาย เป้าหมายชีวิตยังไม่ปรากฏ นั่นเป็นเครื่องยืนยันว่า
เรายังบารมีอ่อนอยู่ ยังจะต้องสร้างให้มันแก่กล้าขึ้นไปอีก
วันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่า
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการอยู่จำพรรษาร่วมกัน เรียกว่า
“วันมหาปวารณา” ซึ่งจะต้องรักษาอีกหนึ่งราตรี พรุ่งนี้จึงเป็น
๑๔๒ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา)
www.kalyanamitra.org