การปวารณาและอานิสงส์การอยู่จำพรรษา ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 372
หน้าที่ 372 / 407

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงอานิสงส์จากการอยู่จำพรรษา การเที่ยวไปตามที่ต่างๆ โดยไม่ต้องถือไตรจีวรครบสำรับ และการรักษาใจในธรรมะเพื่อให้กลมกลืนกับการปฏิบัติ ชี้แนะให้มีเครื่องกังวลน้อยและเน้นการรักษาความสงบในใจเมื่อทำกิจกรรมทางธรรม นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการเก็บอดิเรกจีวรและความสำคัญของการมีบริขารน้อยที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงความยุ่งเหยิงในชีวิตประเภทนี้เพื่อให้ใกล้ชิดกับพระนิพพานยิ่งขึ้น

หัวข้อประเด็น

-อานิสงส์การอยู่จำพรรษา
-การเที่ยวไปในธรรมะ
-การรักษาความสงบในใจ
-อดิเรกจีวร
-การมีบริขารน้อย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ได้ปวารณาแล้วได้อานิสงส์การอยู่จำพรรษา อานิสงส์กฐินแล้ว เราก็ไป แสวงหาที่ปลีกวิเวก ทำความเพียรได้ ก็เป็นที่ยอมรับกันในธรรมวินัย แต่ในแง่ปฏิบัติจริงในยุคของเรา เนื่องจากเรามีความรักและห่วงใย ซึ่งกันและกัน ถึงแม้จะได้อานิสงส์นี้ก็ตาม แต่ว่าด้วยความรักและ ห่วงใยนี่ ก็ควรจะต้องบอกนะ เพราะว่าเผื่อมีอะไรก็จะได้ช่วยเหลือ เกื้อกูลกันได้ทัน ๒) เที่ยวไปโดยไม่ต้องถือไตรจีวรครบสำรับ ก่อนที่จะได้รับ อานิสงส์นี้ไปไหนต้องครบชุดนักรบ มีผ้าสามผืน คือ จีวร สังฆาฏิ สบง ต้องให้ครบ แต่พอได้อานิสงส์นี้ ก็ไม่ครบได้ ให้มีภาระเบาที่สุด เพื่อตัวเราจะได้ไม่มีเครื่องกังวลใจ ส่วนรายละเอียดไปศึกษานะลูกนะ สำคัญนะ เพื่อตัวของเราจะได้ปฏิบัติได้ถูกต้อง เราจะได้มีความสุขใน เพศสมณะ ๓) ฉันคณโภชน์และปรัมปรโภชน์ได้ คือ ฉันเป็นวงได้ แต่ อย่าคุยนอกเรื่อง ให้คุยเรื่องธรรมะ เพื่อใจจะได้วนเวียนอยู่ในธรรมะ ใจจะได้หยุดนิ่งได้ง่าย ไม่ฟุ้งซ่าน ๔) เก็บอดิเรกจีวรได้ตามปรารถนา อดิเรกจีวร คือ จีวร ที่เกินสามผืน เพราะปกติท่านให้มีบริขารน้อยสุด จีวรน้อยสุด คือ จำลองแบบมาจากพระนิพพาน พระนิพพานท่านไม่มีพื้นที่สี่นะ ยิ่งมี น้อยชิ้นเท่าไร เครื่องกังวลก็น้อย ไม่ต้องดูแลรักษา ไม่ต้องเสียอารมณ์ เพศสุดท้ายของสังสารวัฏ ๒๙๑ www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More