การปวารณาในชีวิตสมณะ : หน้า 317/407

ถูกวัตถุประสงค์ของการปวารณา เพราะว่ากว่าที่เราจะมาบวชกันก็ไม่ใช่ ง่าย ก่อนบวชก็ตั้งใจอย่างดี เรามาบวชคราวนี้เพื่อบำเพ็ญสมณธรรม จะทำพระนิพพานให้แจ้ง สลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ บวชไปแล้วบาง ครั้งมีภารกิจมาก จิตมันหยาบบ้าง บางครั้งเราดำเนินชีวิตประมาทใน เพศของสมณะบ้าง ก็ควรมีการแนะนำตักเตือนกันด้วยความรักและ ความปรารถนาดี ไม่โกรธ ไม่ขัดเคือง ไม่ถือสา ตอนน แต่อย่างไรก็ตาม เราก็ยังมีกิเลสอยู่ ผู้เตือนแม้จะทั้งรักทั้งปรารถนา ดีก็ตาม ก็ต้องดูจังหวะ ดูเวลา อารมณ์ ดูสุขภาพของเพื่อนสหธรรมิกว่า อนนี้ควรไหม หรือตอนนี้ยังไม่ควร ยังไม่พร้อม ยกเว้นในกรณีที่รีบ ด่วน มันจำเป็นจริง ๆ หากไม่เตือนไม่บอกกล่าวแล้วจะเกิดความเสีย หายอย่างหนักได้ กรณีอย่างนี้เราก็จะชิงช่วงพูดไปเลย โดยต้องทําใจ ไว้ว่า ถ้าเขาโกรธเรา เราก็อย่าไปโกรธเขา เพราะใจเราเจตนาดี ซึ่งจะ ใช้ในกรณีฉุกเฉิน ต้องเอาเพื่อนสหธรรมิกไว้ในหมู่คณะ ໆ แต่ถ้าไม่ถึงกับฉุกเฉินนัก ยังพอมีเวลาก็ดูจังหวะให้ดี เพราะเรายัง ไม่ชนะพญามาร เรายังมีกิเลสอยู่ บางทีพอรู้ว่าเขาเตือนแม้ด้วยความ รักความปรารถนาดี แต่มันหงุดหงิดขัดเคือง นี่ก็เป็นเรื่องที่จะต้องบอก ให้พวกเราได้รับทราบ แต่ถ้าเราทำตามได้อย่างที่ได้ปวารณากันเอาไว้ ประโยชน์ก็จะเกิดขึ้นกับเราทั้งสองฝ่าย และหมู่คณะจะงดงาม เราจะมี ความสุขในเพศสมณะ ๒๓๖ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org