การปวารณาและเทคนิคการชี้ขุมทรัพย์ในชีวิต ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 241
หน้าที่ 241 / 407

สรุปเนื้อหา

ในวันสิ้นสุดการอยู่จำพรรษา การปวารณาเป็นการสืบทอดความตั้งใจในการทำความดีและช่วยเหลือผู้คน การปวารณาควรมีคุณค่าคือสะท้อนถึงความแน่วแน่ในการแก้ไขซึ่งตัวเองให้ดียิ่งขึ้น การแก้ไขจะทำได้ต่อเมื่อเรามีความปรารถนาดีต่อเพื่อนสหธรรมิก การแนะนำให้เกิดขึ้นนั้นจะต้องดูจังหวะ เวลา และโอกาสที่เหมาะสมเพื่อให้เกิดผลสูงสุด. ควรสังเกตให้ดีว่าเราจะเตือนด้วยความหวังดีหรือไม่ และจะแนะนำเมื่อเขามีความพร้อมที่จะฟัง.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการปวารณา
-การพัฒนาตนเอง
-เทคนิคการชี้ขุมทรัพย์
-การช่วยเหลือเพื่อนสหธรรมิก
-จังหวะและโอกาสในการแนะนำ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

มีการปวารณาซึ่งกันและกันในวันสิ้นสุดการอยู่จำพรรษา และบัดนี้เรา ก็ได้ปวารณากันแล้ว มายาวนาน ๒,๕๐๐ กว่าปี อย่าให้มันเป็นแค่ธรรมเนียมปฏิบัติที่สืบทอดกัน หลวงพ่ออยากจะให้เห็นว่า การปวารณาเป็นสิ่งที่จริงจัง และมีคุณค่าอย่างยิ่งต่อชีวิตของเรา ในฐานะเราเป็นนักบวชผู้มีใจ แน่วแน่ที่จะแก้ไขตัวเองให้บริสุทธิ์ จะได้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะไปสู่ พระนิพพานได้ เทคนิคในการชี้ขุมทรัพย์ สําหรับผู้ที่จะแนะนําเขา จะต้องสังเกตดูตัวเราก่อนว่า เรา ปรารถนาดีกับเขาจริงหรือไม่ ไม่ใช่ว่าพอปวารณากันเสร็จแล้ว คิดว่าพระพุทธเจ้าให้โอกาสไปเตือนเพื่อนสหธรรมิกแล้ว จริงไม่จริง ก็ไม่รู้ เราลุยก่อนเลย อย่างนี้ไม่ถูก ต้องดูว่าเราจะเตือนเขาด้วย ความหวังดี ด้วยรักและห่วงใยใช่หรือไม่ ถ้าจริง ก็ดูข้อถัดไป ดูจังหวะ เวลา โอกาส ที่เพื่อนสหธรรมิกใจเขาพร้อม ความพร้อม ดูตอนไหน คือตอนคุยกันกำลังเพลิน ๆ นั่นแหละ กำลังสบายอก สบายใจ ก็เอาจังหวะนั้น เหมือนนักมวยก็ดูจังหวะจะต่อย เสื้อก็ต้องดู จังหวะจ้องตะครุบเหยื่อ เราก็ดูจังหวะที่จะชี้ช่องทาง จังหวะนี้ดี ก็แนะนำไป ๑๖๐ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More