การให้โอวาทในวันมหาปวารณา ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 237
หน้าที่ 237 / 407

สรุปเนื้อหา

ในวันอังคารที่ ๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๔ หลวงพ่อลงให้โอวาทที่จำกัดยาว เนื่องจากสุขภาพ ท่านเน้นการทำมหาปวารณาเป็นหลัก โดยสอนให้ระลึกถึงความสำคัญของการมีพื้นฐานการปฏิบัติธรรมร่วมกัน และแนะนำความสำคัญของกัลยาณมิตรในการช่วยเหลือกันในทางธรรม เพื่อทำให้ผู้บวชมีความก้าวหน้าในการบรรลุพระนิพพานตามเจตนารมณ์ที่ตั้งใจไว้.

หัวข้อประเด็น

-มหาปวารณา
-การให้โอวาท
-พระธรรม
-การทำปวารณา
-บทบาทของกัลยาณมิตร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วันอังคารที่ ๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๔ การให้โอวาทปีนี้คงจะให้ยาวไม่ได้ เพราะว่าแดดแรง และจะมีการ ถ่ายรูปกันต่อ คงพูดได้แค่สั้น ๆ เฉพาะเรื่องหลัก ๆ สองเรื่อง ก่อนอื่น หลวงพ่อต้องขออภัยในอาการที่นั่งอย่างนี้ เพราะสุขภาพไม่อำนวย ที่จะนั่งคุกเข่า นั่งกระหย่งเท้า พับเพียบ หรือนั่งสมาธิในท่าสมบูรณ์ ไม่ได้เลย เพราะสุขภาพมันเป็นอย่างนี้ แต่โดยรวมแล้วก็ดีขึ้น มหาปวารณา มหาสมบัติ ໆ เรื่องหลัก ๆ ก็คือ การทำมหาปวารณา ซึ่งก็ได้ให้โอวาทคล้าย ๆ กันกับทุกปี จะมีแตกต่างก็ข้อปลีกย่อย เพื่อเตือนให้ทุกรูปได้ระลึกถึง ความสําคัญของการทําปวารณา งกันและกัน ทําไมพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะต้องกําหนดเอาวันสุดท้าย ของพรรษามาทำมหาปวารณา เหตุผลหลักใหญ่ของพระองค์ก็คือ หลังจากออกพรรษา กรานกฐินกันเรียบร้อยแล้ว ต่างจะต้อง แยกย้ายกันไปประพฤติปฏิบัติธรรมเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้งดังที่ ได้ตั้งใจมาบวช ในการทําพระนิพพานให้แจ้งนั้นสําหรับผู้มีบารมีแก่ ๆ ก็จะสอนตัวเองได้ แต่ถ้าผู้มีบารมีที่อินทรีย์ยังอ่อนบางครั้งก็สอนตัวเองได้ บางครั้งก็สอนตัวเองไม่ได้ มักจะตามใจกิเลสที่บังคับในตัวอยู่เสมอ ด้วยเหตุนี้จึงจำเป็นจะต้องมีกัลยาณมิตรคอยแนะนำตักเตือนเพื่อน ๑๕๖ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More