วันมหาปวารณา: ความหมายและการปฏิบัติ ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 331
หน้าที่ 331 / 407

สรุปเนื้อหา

วันมหาปวารณาเป็นวันที่พระภิกษุจะจัดกิจกรรมสืบทอดและเอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน เพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์และความสามัคคีในกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งก่อนการปลีกวิเวก โดยพระทุกองค์จะร่วมปฏิบัติธรรมและมอบกัลยาณมิตรให้กัน เพื่อเดินทางไปสู่พระนิพพาน ในประเพณีนี้ยังกระตุ้นให้พระภิกษุทั้งหลายปรึกษาและช่วยเหลือซึ่งกันและกันในข้อวัตรปฏิบัติ เพื่อนำไปสู่ความสงบสุขในชีวิตของพระภิกษุ

หัวข้อประเด็น

-วันมหาปวารณา
-การปฏิบัติของพระภิกษุ
-การเอื้อเฟื้อซึ่งกันและกัน
-ความสำคัญของการบวช
-แนวทางสู่พระนิพพาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

วันเสาร์ที่ ๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๙ วันมหาปวารณา ธรรมเนียมปฏิบัติที่สำคัญ วันนี้เป็นวันมหาปวารณา ซึ่งเราต้องรักษาอีกหนึ่งราตรีจึงจะครบ พรรษา ตามพระธรรมวินัย ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ เป็นวันสิ้นสุดของ การอยู่จำพรรษาร่วมกัน การทำมหาปวารณานั้น จะทำระหว่างพระเถระ กับพระอาวุโสทั้งหมด ไม่ว่าจะมีพรรษามากหรือน้อย เพื่อเปิดโอกาสให้ กับพระทุกรูป ได้เป็นกัลยาณมิตรให้กันและกัน เพื่อช่วยประคับประคอง กันให้ไปถึงฝั่งของพระนิพพาน และถูกวัตถุประสงค์ของการมาบวช ในครั้งนี้ว่า ถ้าใคร ได้ยิน ได้เห็น หรือสงสัยในข้อวัตรปฏิบัติอันใดของเพื่อน สหธรรมิก ไม่ว่าจะมีพรรษามากหรือพรรษาน้อยก็ตาม ให้อาศัยจิต ที่ประกอบไปด้วยเมตตา รักและปรารถนาดีต่อเพื่อนสหธรรมิกนั้น ตักเตือนได้โดยธรรม โดยไม่มีความขุ่นเคืองใจกันแม้แต่น้อย กลับ ขอบคุณที่ต่างเป็นกัลยาณมิตรให้กันและกัน เหมือนขุมทรัพย์ให้ได้ รับประโยชน์สุข คือการได้มาบวชอยู่ในร่มเงาของพระพุทธศาสนาและ ประคับประคองกันไปสู่ฝั่งพระนิพพาน ตั้งแต่สมัยพุทธกาลเมื่อถึงวันออกพรรษา ภิกษุก็จะปลีกวิเวกแยก ย้ายกันไปปฏิบัติธรรม แสวงหาที่รื่นรมย์ตามป่าเขา ห้วยหนอง คลอง ๒๕๐ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More