ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓๐๐
ส้ะ
แห่งการเข้าพรรษานี้ ตั้งแ
ตั้งแต่ต้นพรรษาที่เราได้ตั้งไว้ว่าจะให้เป็นพรรษา
แห่งการบรรลุธรรม และเราก็บำเพ็ญสมณธรรมกันมาตลอดตั้งแต่วัน
แรกเรื่อยมา ในระหว่างพรรษาก็มีธุระในทางพระศาสนาหลายอย่างที่
เราต้องช่วยกัน อย่างเช่นการบวชกองพันหรือกองพลสถาปนาล้านรูป
เพราะฉะนั้นโอกาสบำเพ็ญสมณธรรมบางรูปก็ทำได้เต็มที่ บางรูปก็ไม่
เต็มที่ วันนี้วันสุดท้ายของพรรษา ภารกิจต่าง ๆ ก็เบาบางลงมากแล้ว
คืนนี้ควรจะเป็นคืนที่เรามาสรุปสำหรับพรรษานี้ด้วยการบำเพ็ญสมณ
ธรรมกันให้เต็มที่ ปกติเขาจะถือเนสัชชิกังคะ” แต่ถ้าใครยังไม่พร้อมก็
เอาเท่าที่ได้
แต่หลวงพ่อว่า ร่างกายเรายังแข็งแรงสดชื่นอย่างนี้ ควรทำให้
เต็มกำลังจะได้เป็นประวัติศาสตร์ชีวิตของการเกิดมาสร้างบารมีในเพศ
สมณะ และโดยเฉพาะพรรษานี้จะได้เป็นพรรษาแห่งการบรรลุธรรมของ
เราจริง ๆ เมื่อนึกถึงแล้วเราจะได้มีความปลื้มปีติยินดีเหมือนพระเดช
พระคุณหลวงปู่ฯ ของเรา ในกลางพรรษาที่ ๑๒ ท่านก็ประกอบความ
เพียร ในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำา เดือน ๑๐ แล้วก็ได้บรรลุธรรม
สิ่งที่เป็นข้อสังเกตก็คือ เมื่อท่านทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง แล้วนิ่ง
อย่างเดียวจึงบรรลุธรรมได้ ท่านใช้เวลาปฏิบัติธรรมตั้งแต่ 5 โมง
เย็นเรื่อยไปกระทั่งถึงเช้า และก็ได้บรรลุธรรมไปตามลำดับ นี่ก็เป็น
ประวัติศาสตร์ชีวิตของท่านที่ได้ยินได้ฟังทีไรเราก็จะมีความปลื้มปีติ
มีกำลังใจ มีแรงบันดาลใจอยากจะทำอย่างท่านบ้าง
୩
องค์แห่งภิกษุผู้ถือการนั่งเป็นวัตร คือ ถือนั่งยืนเดินเท่านั้น ไม่นอน
ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา)
www.kalyanamitra.org