การบวชตลอดชีวิต: การต่อสู้กับข้าศึกในใจ : หน้า 7/407

เมื่อลูกประกาศ “บวชตลอดชีวิต” ก็มีข้าศึกแล้ว เหมือนลงสนามรบ ข้าศึกจะมีมากแค่ไหนไม่สำคัญ สำคัญลูกต้องชนะมัน ต้องห่างจาก สิ่งที่เป็นข้าศึกต่อกุศลและพรหมจรรย์ทั้งกายและใจ “ถ้าใกล้ เพราะมีภารกิจ “อย่าชิด” ไม่ชิดทั้งกายและใจ เพราะผู้ที่ตั้งใจ อย่างนี้แต่ไปไม่ตลอดก็มี เหมือนตั้งใจจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้เป็นก็เยอะ ไม่ได้เป็นก็เยอะ พระองค์ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เพราะ ฉะนั้นลูกต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ในสนามรบ มีข้าศึก มีผู้พ่าย มีอย่างนี้อยู่เรื่อย ๆ ทั้ง ๆ ที่จุดเริ่มต้น ก็ตั้งใจดี แต่ไม่ได้ดีอย่างที่ตั้งใจ เพราะฉะนั้นลูกต้องรู้จักข้าศึกว่า อะไร ที่เป็นข้าศึกต่อกุศลและพรหมจรรย์ พระอุปัชฌาย์ท่านสอนกัมมัฏฐาน ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เป็นสิ่งที่เห็นได้ง่ายด้วยตา ไม่ต้องไปดูของ คนอื่น ดูของเรา ร่างกายเราไม่สะอาดอย่างไรเรารู้ตัวเราเป็นที่กําเนิด ของเหม็น ที่ต้องอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ใส่ของหอมเพราะตัวเหม็น ไม่คิดก็ไม่ได้อะไร คิดไม่ได้เพราะไม่ได้คิด เพราะฉะนั้นลูกต้องคิด ไม่ใช่ฟังเป็นพิธีกรรมเท่านั้น นั่นท่านให้อาวุธเราไว้ต่อสู้กับข้าศึก ในสนามรบผู้เพลี่ยงพล้ำมี ผู้ชนะมี ลูกเลือกเอาจะเอา อย่างไหน พันธุ์อย่างลูกเกิดยาก เพราะฉะนั้นสิ่งที่ได้จากพระอุปัชฌาย์ ต้องนึกทบทวนบ่อย ๆ ตอกย้ำให้เหมือนตอกตะปู ตอกทีเดียวไม่ได้ ต้อง ตอกบ่อย ๆ ต้องบอกตัวเองทุกวันว่า “บวชตลอดชีวิต” เป็นพระ (๖) ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org