การรับผิดชอบซึ่งกันและกันในคำสอนของพระพุทธเจ้า : หน้า 274/407

เพราะฉะนั้นทุกชีวิตจะมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบซึ่งกันและกัน จะต้องช่วยกันประคับประคองแต่ละรูปให้มีข้อวัตรปฏิบัติไม่ให้ผิดไป จากค่าสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะถ้าปฏิบัติตามคำสอนของ พระพุทธองค์แล้ว เป็นได้อย่างเดียวคือเป็นอย่างที่พระพุทธเจ้าเป็น คือ หมดกิเลสอาสวะ สมบูรณ์ทั้งวิชชาและจรณะ เมื่อถึงวันสุดท้ายก่อนออกพรรษาหนึ่งวัน จะมาประชุมพร้อมกัน ปวารณากันว่า ใครเห็น ได้ยิน หรือสงสัยว่า ข้าพเจ้าทำบกพร่องผิด พลาดจากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรงไหนล่ะก็ ให้ช่วยแนะนำ ตักเตือนโดยธรรมด้วยเถิด เพราะลำพังเราดูตัวเองบางครั้งก็ไม่ทราบ ว่ามันบกพร่องผิดพลาดตรงไหน คิดว่าเราทำดีแล้ว หรือบางทีก็ไม่รู้ ทําเพราะอยากทํา เพราะความเคยชิน ให้ช่วยชี้ช่องเหมือนขุมทรัพย์ แนะนำตักเตือนโดยธรรมด้วยความรักและปรารถนาดี และจะกราบ ส้ ขอบพระคุณอย่างยิ่งเลย ได้ช่วยชี้ขุมทรัพย์ให้ เหมือนชี้หนทางที ถูกต้องให้เดินว่า ทาง สว่าง ทางนี้มืด ทาง อบาย ทาง สุคติ จะเป็น พระคุณอย่างยิ่งในการแนะนำ า สมัยนั้นให้มานั่งหัตถบาสใกล้ ๆ กัน เพราะยังไม่มีไมค์ จะได้ ได้ยินกันทั่วถึง และปวารณากันไปตามลำดับพรรษา เป็นการลดมานะ ทิฏฐิสำหรับพระพรรษาสูง ๆ เพราะถ้าไม่ปวารณากันอย่างนี้ ผู้มี พรรษาน้อยจะไม่กล้าเตือน แม้แต่จะพูดอ้อม ๆ หรือเลียบ ๆ เคียง ๆ แต่ถ้าปวารณากันอย่างนี้ค่อยกล้าที่จะแนะนำ ๆ www.kalyanamitra.org ผ้าเหลืองเย็น ๑๙๓