การดำรงอยู่ในเพศสมณะ : หน้า 263/407

แต่ถึงแม้วันนี้จะไม่มีคุณยายแล้ว บางท่านที่มาในภายหลังอาจไม่ เคยเห็นคุณยายด้วยซ้ำ แต่ก็คงพอจะนึกเทียบเคียงได้ว่า ตอนที่ท่าน ยังมีชีวิตอยู่นั้นได้ให้การดูแลเอาใจใส่พระลูกหลานของท่านอย่างไร จึง อยู่กันอย่างเป็นสุขเรื่อยมาจนกระทั่งบัดนี้ แม้ว่าการทํางานพระศาสนา จะมีอุปสรรค แต่ทุกคนไม่ได้คำนึงถึงอุปสรรค คิดแต่ว่าเป็นเรื่องของ การสร้างบารมี เรื่องของการฝึกตัว เรื่องของการที่จะเดินทางไปสู่เป้า หมาย เพราะฉะนั้นแม้มาในภายหลังหลวงพ่อว่าน่าจะพอเทียบเคียง กันได้ แต่ขอยืนยันว่า เพศสมณะนี้ผาสุก มีความรื่นรมย์ ถ้าเรา คิดแบบพระ พูดแบบพระ ทำแบบพระ และมีเป้าหมายชีวิตที่ ชัดเจน อย่างน้อยก็ ๔ อย่าง ที่หลวงพ่อได้กล่าวไปแล้ว จะเห็นว่า วันเวลามันผ่านไปเร็วมาก เพิ่งเหลียวไปดูเมื่อกี้นี้ ดูให้ มันชัดเจนว่า หลวงพ่อพรรษาเท่าไร ๓๔ แล้ว แล้วก็มองถัดกันลงมา ๓๐ กว่าพรรษา ยังเหลือกันไม่กี่รูป ก็ชื่นใจที่สร้างบารมีเคียงบ่าเคียง ไหล่กันมา และหลวงพ่อก็เชื่อว่า ๓๐ กว่าพรรษาของหลายรูปนี้ก็ต้อง มีชีวิตในเพศนักบวชอย่างมีความสุข มีความปีติ เบิกบาน ภาคภูมิใจ ในเพศสมณะนี้ ไม่อย่างนั้นมันอยู่ไม่ได้ ผ้าเหลืองร้อน เราคงได้ยินคำว่า “ผ้าเหลืองมันร้อน” ที่จริงผ้าเหลืองไม่ร้อน แต่ ใจเราร้อนจนกระทั่งไม่อาจอยู่ในผ้าเหลืองได้ สาเหตุก็มีอยู่แค่ไม่กี่เรื่อง ๑๘๒ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org