การปรับปรุงตัวเองเพื่อความสมบูรณ์ : หน้า 227/407

มีความรักปรารถนาดีต่อเรา ช่วยชี้ขุมทรัพย์ข้อบกพร่องให้ เราจะได้ ปรับปรุงแก้ไข เมื่อแก้ไขแล้วความสมบูรณ์ก็จะได้เกิดขึ้นกับตัวของ เรา เป็นการแนะนำสร้างสรรค์ เป็นสิ่งดีงามที่ควรรักษาธรรมเนียม และควรให้เป็นหลักวิชชาในการที่จะประคับประคองกันไปสู่ฝั่งของ พระนิพพาน ที่ผ่านมา เนื่องจากว่าเรายังมีกิเลสอาสวะกันอยู่ เมื่อมีผู้มาแนะนํา ตักเตือนก็มักจะขุ่นมัว เอาความขุ่นมัว ความขัดเคืองใจ เอาทิฏฐิมานะ มาใช้กันก่อน ความขุ่นมัวก็เลยบดบังหนทางพระนิพพาน บดบังดวง ปัญญา ปัญญาที่มีอยู่ก็ไม่ได้นํามาใช้ ประโยชน์ก็ไม่เกิดขึ้นแก่ทั้ง สองฝ่าย ทั้งตัวผู้แนะนํา และผู้ที่ถูกแนะนํา เพราะความขุ่นมัว ทิฏฐิมานะ ความถือตัวว่า เรารู้ดีแล้ว เข้าใจ ดีแล้ว เธอไม่ต้องมาเตือน เมื่อความขุ่นมัวเกิดขึ้น ช่องว่างระหว่างทั้ง สองก็เกิดขึ้น เคยมองหน้ากัน มีความรักปรารถนาดีห่วงใยกันก็ไม่ค่อย อยากจะมองหน้ากัน มองกันด้วยหางตา ชายตา หรือเบือนหน้ากันไป คนละทิศคนละทาง ถ้อยคําที่เป็นที่รักที่เคยพูดกันก็กลายเป็นถ้อยคํา ที่นำมาซึ่งความร้อนอกร้อนใจ ห่างเหินกันไป สิ่งที่เรามักจะเจอะเจอ ที่ผ่านมามักเป็นเช่นนี้ พรรษานี้เอาใหม่ ที่ผ่านไปแล้วก็แล้วกันไป เราไม่มีโอกาส ที่จะไปแก้ไขข้อผิดพลาดแต่หนหลังได้ เมื่อเรายังแก้ไขอดีตไม่ได้ ๑๔๖ ชี วิ ต ส ม ณะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org