การปวารณาในพระพุทธศาสนา : หน้า 212/407

จะด้วยความประมาทชะล่าใจ หรือด้วยความจงใจก็ตามก็ให้แนะนำ ตักเตือนกันได้ การตักเตือนกันจะทําให้เรารู้ถึงข้อบกพร่องของตัวเองว่า เราได้ ทําผิดพลาดอย่างไรบ้าง เนื่องจากว่าผู้ที่ตั้งใจจะมาบวชล้วนเป็นผู้ที่ ยังมีกิเลสอาสวะอยู่ทั้งสิ้น จึงทำให้บางครั้งเราเผลอพลาดพลั้งกระทํา ผิดไปได้ ในสมัยพุทธกาลจึงได้กําหนดให้มีพิธีปวารณาขึ้นมา เพื่อให้ ผู้ที่พ้นแล้วหรือผู้ที่มีกิเลสเบาบางจะได้ตักเตือนผู้ที่ยังมีกิเลสหนา เพื่อ จะได้จูงมือกันไปสู่อายตนนิพพานด้วยกัน พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงทรง กำหนดให้มีการปวารณาขึ้นมาก็ด้วยความรักและปรารถนาดีต่อลูก ๆ ของพระองค์อย่างแท้จริง และประเพณีนี้ก็สืบทอดกันเรื่อยมาจนกระทั่ง ถึงยุคของเรา ๒,๕๔๑ ปีแล้ว มหาปวารณา ใช่เป็นเพียงธรรมเนียม ก็ให้ การทำปวารณาได้กำหนดวันก่อนออกพรรษาหนึ่งวันเป็นวัน มหาปวารณา คือ ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปบำเพ็ญสมณธรรมตามป่า ตามเขา ตามห้วยหนองคลองบึง ตามสถานที่ชอบใจต่าง ໆ ปวารณากันเอาไว้ เราต้องเข้าใจวัตถุประสงค์ของการปวารณาให้ดี ถ้า ไม่เข้าใจ การปวารณาก็จะเป็นแต่เพียงธรรมเนียม หรือปวารณาแบบ นกแก้วนกขุนทอง คือพูดให้คล่องปากให้พิธีกรรมเสร็จ ๆ กันไป เรา ไม่มีวัตถุประสงค์ที่จะให้เป็นอย่างนั้น www.kalyanamitra.org สังคมบริสุทธิ์ ๑๓๑