การรักษาศีลในเพศนักบวชและการกลับสู่ครอบครัว : หน้า 343/407

สงฆ์ในเพศนักบวชให้ดี ขบฉันภัตตาหารตอนเพล ตอนบ่ายก็นั่ง ธรรมะ นึกทบทวนบุญที่เราทําผ่านมา ในข้อวัตรปฏิบัติที่ดี เพื่อใจ เราจะได้เกิดปีติและภาคภูมิใจในการเป็นสมณะ และอธิษฐานจิตให้ดีว่า เรามีความจำเป็นต้องลาสิกขาไปอยู่ ทางโลก เพราะลางานมา เรายังมีภาระเกี่ยวกับเรื่องครอบครัวอยู่ ก็ขอบุญนี้เป็นเครื่องสนับสนุนให้เราได้มีความเจริญรุ่งเรืองในทาง โลก แล้วเราตั้งใจที่จะเป็นมหาเศรษฐีผู้ใจบุญค้ำจุนพระพุทธศาสนา ตั้งใจให้ทานรักษาศีลเจริญภาวนาทุกวัน ทำทุก ๆ บุญไม่ให้ขาด เลยแม้แต่เพียงบุญเดียว และเราจะเป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของเพื่อน มนุษย์ ลาสิกขาไปแล้วต้องเป็นกัลยาณชน เป็นคฤหัสถ์ที่ดีเหมือน ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี แม้ท่านไม่ได้มาบวชเรียนอย่างพวกเรา แต่ท่านก็เป็นคฤหัสถ์ที่ดี แม้มีธุรกิจการงานมาก มีเครื่องกังวล แต่ ท่านก็ได้บรรลุเป็นพระอริยบุคคล เป็นพระโสดาบันได้ เราก็ต้อง เป็นต้นบุญต้นแบบที่ดีของเพื่อนมนุษย์ได้ อย่าหวนกลับไปใช้ชีวิตที่เป็นปากทางแห่งความเสื่อม ที่จะนำเราไปสู่อบาย หรือเหมือนคำที่คนโบราณเขาพูดว่า บวชเสียผ้าเหลือง อย่าให้เสียชื่อมาถึงพระศาสนาว่า เข้ามาฝึกตน ทนหิวบ่าเพ็ญตบะในเพศสมณะหนึ่งพรรษาก็ดี หรือน้อยกว่านั้น ก็ดี แปลว่า เรามาฝึกตนแล้ว เราได้ต้นแบบที่ดีในเพศของสมณะแล้ว ลาสิกขาจากศีล ๒๒๗ ข้อ มาถือศีล ๕ ก็ต้องรักษาให้เคร่งครัด ๒๖๒ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org