ข้อความต้นฉบับในหน้า
วันจันทร์ที่ ๒๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
วันนี้ก็คงไม่พูดอะไรมาก เพราะสงสารลูกพระลูกเณรที่ตากแดด
อยู่ด้านนอกอุโบสถ จำได้ว่าตอนเข้าพรรษาก็เปียกฝน ออกพรรษา
ตากแดด เจอทั้งเย็นทั้งร้อนเลยนะ เพิ่งทราบวันนี้ว่า พรรษาแต่ละรูป
โดยเฉพาะของหลวงพ่อเอง เผลอประเดี๋ยวเดียว
เยอะ ๆ
กันแล้วทั้งนั้น
ปีนี้ ๓๔ พรรษาไปแล้ว
บวชอย่างมีเป้าหมาย
ตลอด ๓๔ พรรษาของหลวงพ่อ นึกย้อนหลังตั้งแต่วันแรก
ที่ได้เข้ามาสู่เพศสมณะ ก็ทํางานพระศาสนาเรื่อยมาจนกระทั่งถึง
ปัจจุบันนี้ ไม่มีสักวันที่จะเบื่อหน่ายในเพศสมณะ มีเฉพาะตอนบวช
ช่วงแรก ๆ ที่กำลังปรับตัวให้เข้าหมู่เข้าพวกเขาได้ เพราะมันยังเป็น
ของใหม่อยู่ แต่ก็ไม่ได้เบื่อหน่ายในเพศสมณะ ปรับว่าทำอย่างไรถึง
จะเป็นพระแท้ ทั้งที่เตรียมตัวบวชมาก่อนล่วงหน้าตั้งหลายปี แต่เวลา
บวชขึ้นมาจริง ๆ ช่วงแรก ๆ ก็ต้องปรับตัว ปรับทุกอย่างเลย แต่พอ
ตั้งหลักได้ก็อยู่อย่างมีความผาสุกเรื่อยมา
ทั้งนี้เพราะการบวชของหลวงพ่อนั้นบวชอย่างมีเป้าหมาย บวชเพื่อ
ทำพระนิพพานให้แจ้ง เพื่อศึกษาวิชชาธรรมกาย ดูเหมือนว่าบวชเพื่อ
ศึกษาวิชชาธรรมกายนี่จะเป็นหลักมาก ๆ เพราะได้ศึกษามาตั้งแต่ก่อน
๑๘๐ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา)
www.kalyanamitra.org