การลาสิกขาและการรักษาศีล : หน้า 272/407

แค่เดือนสองเดือนเดี๋ยวมันก็ยาวแล้ว ใครที่เข้ามาใกล้จะมายั่ว มาแหย่ มาเย้า เราก็พูดกับเขาดี ๆ ให้เขาเข้าใจวัตถุประสงค์ของการบวช และ ความจำเป็นของการลาสิกขากับการปลงผมว่า เราเสียดายเพศสมณะ แต่เพราะความจำเป็นจึงต้องลาสิกขาออกมา ไม่ใช่ออกมาผมยาวแล้ว นี่แสดงว่าอยากออกมาตั้งนานแล้ว เพราะนั่งขีดปฏิทินอยู่ เมื่อไรจะหมดพรรษาสักที นี่เอาหัวไปเป็นพยาน ให้เขาเห็นว่า ได้ขีดปฏิทินเอาไว้ อายเขานะลูกนะ แล้วไม่เป็นทางมา แห่งบุญด้วย บวชคราวนี้ได้บุญไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย บุญบวชนี้ไม่ใช่ แค่ครองผ้ากาสาวพัสตร์แล้วมันจะได้บุญเต็มที่ มันได้มานิดหนึ่ง แต่ได้ตอนปฏิบัติตัวให้เป็นพระแท้ที่สมบูรณ์ ก่อนลาสิกขาเราก็นั่งสมาธิ มาธิทำใจใส ๆ นึกถึงบุญตั้งแต่บวชวันแรก จนกระทั่งถึงวันสุดท้าย แล้วอธิษฐานจิตว่า ข้าพเจ้ามีความจำเป็นต้อง ลาสิกขาออกไป ขอให้บุญนี้เป็นพลังแห่งความสุขและความสําเร็จใน ชีวิต ในธุรกิจการงาน ในหนทางแห่งการสร้างบารมี ให้บุญนี้คุ้มครอง ให้ใจใส ๆ ไม่หมองเลยตลอดชาติ ใครเข้าใกล้ก็ขอให้ใจเขาใส ๆ แล้ว ก็จะรักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ วันพระจะบำเพ็ญเนกขัมมบารมี ถือศีล ๘ จะไม่ห่างวัด จะพาครอบครัวหมู่ญาติมิตรเข้าวัด จะทําหน้าที่ อุบาสกให้สมบูรณ์ คือผู้ที่จะอุปถัมภ์พระพุทธศาสนา และเป็นผู้ประกาศ ธรรมในเพศฆราวาส ไม่ใช่พอสึกออกไปแล้วเข้าวงเลย มันมีวงบุญ www.kalyanamitra.org ผ้าเหลืองเย็น ๑๙๑