การให้อภัยและการปวารณาในทางธรรม ชีวิตสมณะ (ฉบับมหาปวารณา) หน้า 239
หน้าที่ 239 / 407

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการให้อภัยและการเปลี่ยนความคิดที่ขุ่นมัวให้เป็นประโยชน์ ชี้ให้เห็นว่าความสงบในใจเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราเข้าใกล้พระนิพพาน การเปลี่ยนแปลงความคิดจะช่วยให้ใจไม่ฟุ้งซ่าน ลดโอกาสการสงสัยในผู้อื่น และไม่ให้ความขุ่นมัวมาทำลายความสุขของเรา การปวารณาที่ยิ่งใหญ่จึงเป็นแนวทางที่จะนำพาไปสู่นิพพาน.

หัวข้อประเด็น

- การให้อภัย
- จิตใจที่สงบ
- การเปลี่ยนความคิดให้เป็นประโยชน์
- มหาปวารณา
- พระนิพพาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เพราะฉะนั้นสิ่งที่เราควรจะทำในกรณีที่เขาแนะนำแล้วมันไม่ เป็นอย่างนั้น เพราะสิ่งที่เห็นกับสิ่งที่เป็นบางทีมันไม่ตรงกัน หรือ สิ่งที่ได้ยินกับสิ่งที่เป็นไม่ตรงกัน หรือสิ่งที่เขาสงสัยกับสิ่งที่เราเป็น ไม่ตรงกัน เราก็ต้องให้อภัยเขา โกรธไปก็ทุกข์ใจเปล่า ๆ ถ้าโกรธ ที่เขาแนะนำเรา ทั้ง ๆ ที่เราก็ไม่ผิดและก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น ความ ขุ่นมัวทําให้เราเสียโอกาสที่จะทําให้ใจใส ใจหยุด ใจนิ่ง แล้วแถม นํากลับมาปรุงแต่งคิดฟุ้งซ่านไปอีก ใจยิ่งไม่ตั้งมั่น เป้าหมายที่จะ ไปพระนิพพานก็ยิ่งห่างไกล เพราะใจมันไม่นิ่ง เพราะฉะนั้น เราควรจะเปลี่ยนความคิดที่ขุ่นมัวนั้นให้เป็น ประโยชน์เหมือนเปลี่ยนขยะให้เป็นปุ๋ย ไม่ว่าเขาจะแนะนําถูกหรือผิด เมื่อมาถึงเราแล้วดีทั้งนั้น ถ้าถูกก็ขอบคุณเขา ไม่ถูกก็ให้อภัย เรื่องมัน ก็จะจบลงแค่ตรงนั้น แต่จะมีอานิสงส์ต่อ คือ ใจจะสบาย ใจสบายนี่แหละ เป็นใจที่ใกล้พระนิพพาน เพราะมันจะไม่ฟุ้งซ่านไปตามล่าว่า ใครนะ ไปบอกไปฟ้อง ซึ่งทำให้เสียเวลา และใจขุ่นมัวด้วย เพราะไปสงสัย คนโน้นคนนี้ แต่เดิมเจอหน้าแล้วยิ้มให้กัน แต่ตอนตามล่าชักสงสัย ยิ้มไม่ออก ดูหน้าไปทีละรูป รูปนี้มั้ง รูปโน้นมั้ง ใจมันก็ไม่หยุดนิ่ง เพราะฉะนั้นจึงจำเป็นต้องมาปวารณา และไม่ใช่ปวารณาธรรมดา เรียกว่า มหาปวารณา มหา แปลว่า ยิ่งใหญ่ การปวารณานี้เป็นสิ่งที่ควรให้ความสำคัญ อย่างยิ่งเพราะทำให้เราไปถึงนิพพาน เพราะเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงให้ น 1 ราชวัน ก ๑๕๘ ชี วิ ต ส ม ณะ (ฉบับมหาปวารณา) www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More