ข้อความต้นฉบับในหน้า
ตัวอย่างเรื่องการรักษาผ้าครองนี้ ยกขึ้นมาก็เพื่อให้เราได้
ระมัดระวังว่า เวลาศึกษาเรื่องใดที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมวินัยของ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอให้มองลึก ๆ อย่ามองตื้น ๆ มิฉะนั้นจะไป
ไม่รอด ถึงบวชได้ตลอดชีวิต ตลอดรอดฝั่ง ก็ได้แค่อานิสงส์ของลาภ
สักการะ ซึ่งมันเป็นเพียงกิ่งใบของการบวช ยังไม่ได้แม้แต่สะเก็ด
ของการบวช เพราะแม้การรักษาศีลได้ดีแล้ว พระองค์ยังทรงบอกว่า
นั่นเป็นเพียงสะเก็ดของการบวช ยังไม่ถึงแก่นของการบวช ตราบกระทั่ง
กำจัดทุกข์ได้ ปราบกิเลสได้เมื่อไร นั่นจึงเรียกว่าถึงแก่นของการ
ประพฤติพรหมจรรย์
ดังนั้น พระธรรมวินัยทุกข้อ ศีลทุกข้อ เราจะดูเบาไม่ได้ เพราะ
ทุกข้อนั้นหากปฏิบัติอย่างละเอียดลออ ก็จะทำให้เกิดสํานึกของความ
เป็นพระขึ้นมา แล้วสำนึกของความเป็นพระนี้เอง ก็จะเป็นกำลังใจให้
เราปรารภความเพียร บำเพ็ญภาวนาจนกระทั่งกำจัดกองทุกข์ บรรลุ
นิพพานในตัว ทำเป้าหมายของการบวชได้สำเร็จ นี่คือหัวใจสำคัญ
ของนักรบกองทัพธรรม
การศึกษายิ่งสูงขึ้น คุณธรรมยิ่งต้องสูงตาม
พวกเราเรียนพระบาลี ก็ต้องคิดเตือนตนเองว่า พระบาลีคือภาษา
ที่เก็บค่าสอนเพื่อการปราบกิเลสให้สิ้นไปอย่างถาวร เมื่อเราสอบเลื่อน
ชั้นได้ ๑ ประโยค ก็ต้องถามตนเองว่า นิสัยของเราดีขึ้นหรือไม่ เรานำ
(๒๒) ชี วิ ต ส ม ณะ (ฉบับมหาปวารณา)
www.kalyanamitra.org