ข้อความต้นฉบับในหน้า
เพราะหลวงพ่อเชื่อว่า พวกเราล้วนมีเป้าหมายที่จะมุ่งไปสู่ที่สุด
แห่งธรรมด้วยกันทุกรูป การปวารณาของเราในวันนี้จึงมีความหมาย
ต่อชีวิตการสร้างบารมีของเราเป็นอย่างยิ่ง อย่าให้เป็นเพียงธรรมเนียม
เท่านั้น แต่ขอให้เป็นสิ่งที่ยึดถือเป็นจริงเป็นจัง เป็นสิ่งสําคัญ
อยู่ด้วยกัน ต้องเตือนกันได้
การที่จะแนะนําตักเตือนกันนั้น โดยธรรมชาติของมนุษย์ผู้ยัง
มีกิเลสอยู่ ไม่ว่าจะเป็นพระ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา มักจะทน
ต่อคำตักเตือนไม่ได้ ถ้าใครเตือนมักจะโกรธ มักจะขุ่นมัว บางคนก็
แสดงออกมาทางวาจาบ้าง ทางกิริยาท่าทางบ้าง บางคนเก็บเอาไว้ในใจ
ไม่แสดงออกมาก็มี
พูดง่าย ๆ คือ ไม่ชอบใจที่จะให้ใครมาตักเตือน แต่ในเวลาเดียวกัน
ก็ไม่สามารถเตือนตนเองได้ หากใครเตือนตนได้ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้อง
มีใครมาตักเตือน แต่เพราะเตือนตนไม่ได้ ชอบตามใจตัวเอง ปล่อย
ให้กิเลสบังคับบัญชาอยู่ตลอดเวลา ทำให้พลาดพลั้งได้ แล้วกิเลสก็ยัง
บังคับไม่ให้ใครมาเตือนได้ด้วย ถ้าเตือนแล้วจะขุ่นมัว ขัดเคือง ผูกเวร
ผูกพยาบาทกันไป นี่คือปกติของผู้ยังมีกิเลสอาสวะอยู่
บ
หลวงพ่อหวังว่า มหาปวารณาในวันนี้ จะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับ
ชีวิตของเราทุกคน เพราะโอกาสที่เราพลาดพลั้งมันมี ไม่ใช่ว่าไม่มี
๑๓๒ ชี วิ ต ส ม ณ ะ (ฉบับมหาปวารณา)
www.kalyanamitra.org