การเป็นใหญ่อย่างพระราชา คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 67
หน้าที่ 67 / 204

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงการเป็นใหญ่อย่างพระราชา โดยเชื่อมโยงกับคุณธรรมและการกำหนัดของมนุษย์ พระราชามีธุลีบนพระเศียรในขณะที่ผู้ที่ปราศจากธุลีคือผู้มีความรอบรู้และไม่กำหนัด คนพาลนั้นยึดติด ส่วนบัณฑิตสามารถบรรเทาความทุกข์และพัฒนาความเกษมจากโยคะ เนื้อหานี้แสดงให้เห็นถึงคุณค่าทางจิตใจและศีลธรรมในการดำรงชีวิต

หัวข้อประเด็น

-พระราชาและบทบาทของความเป็นผู้นำ
-การกำหนัดและความสำคัญของสติ
-การเปรียบเทียบระหว่างคนพาลและบัณฑิต
-โยคะและการพัฒนาความเกษม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๔๙ ผู้เป็นใหญ่อย่างไรเล่า ชื่อว่าพระราชา อย่างไร เล่า พระราชาชื่อว่ามีธุลีบนพระเศียร อย่างไรเล่า ชื่อว่าปราศจากธุลี อย่างไรท่านจึงเรียกว่าคนพาล ฉทวาราธิปตี ราชา อรช์ วิรโช โหติ รชมาโน รชสุสิโร รช์ พาโลติ วุจฺจตีติ. ผู้เป็นใหญ่ในทวาร ๖ ชื่อว่าเป็นพระราชา พระ ราชาผู้กำหนัดอยู่ ชื่อว่ามีธุลีบนพระเศียร ผู้ไม่ กำหนัดอยู่ ชื่อว่าปราศจากธุลี ผู้กำหนัดอยู่ท่าน เรียกว่า คนพาล. เป็นสุสุ วุยุหตี พาโล กถ นทติ ปณฺฑิโต โยคกุเขมี กถ โหติ นํ เม อกฺขาหิ ปุจฺฉิโตติ. คนพาล อันอะไรเอ่ย ย่อมพัดไป บัณฑิตย่อม บรรเทาอย่างไร อย่างไรจึงเป็นผู้มีความเกษม จากโยคะ ท่านผู้อันเราถามแล้วโปรดบอกข้อนั้น แก่เรา.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More