การสอนธรรมและการพัฒนาจิตใจ : หน้า 65/204

៤៣ พระศาสดา ผู้มีถ้อยคำอันไพเราะ ทรงเป็น อาจารย์แห่งคณะ เสด็จมาจากดุสิตอย่างนี้ เรายัง ไม่เห็น หรือไม่ได้ยินต่อใครๆ ในกาลก่อนแต่นี้ เย ฌาน ปสุตา ธีรา เนกขมมูปสโม รตา เทวาปิ เตสํ ปิหยนฺติ สมฺพุทฺธานํ สตีมตนฺติ พระสัมพุทธเจ้าเหล่าใด เป็นปราชญ์ ขวนขวาย ในฌาน ยินดีแล้วในธรรมที่เข้าไปสงบด้วยสามารถ แห่งการออก แม้เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ก็ย่อม กระหยิ่มต่อพระสัมพุทธเจ้าเหล่านั้นผู้มีสติ เย จ สงฺขาตธมฺมา เส เย จ เสขา ปุถู อิธ เตสํ เม นิปโก อิริย์ ปุฏฺโฐ ปพฺรูหิ มาริสาติ. ดูก่อนท่านผู้นิรทุกข์ เธอมีปัญญารักษาตน อันเรา ถามถึงความเป็นไปของท่านผู้มีธรรม อันนับ พร้อมแล้วทั้งหลาย และพระเสขะทั้งหลาย ซึ่งมี อยู่มากในโลกนี้ จงบอกความเป็นไปนั้นแก่เรา