ความหมายของพราหมณ์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 190/204

๑๗๒ เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง น จาห์ พราหมณ์ พรูมิ โยนช์ มตฺติสมภ โภวาที นาม โส โหติ ส เว โหติ สกิญฺจโน อกิญฺจนํ อนาทานํ ตมห์ พรูมิ พฺราหฺมณนฺติ เราไม่เรียกบุคคลผู้เกิดแต่กำเนิด ผู้มีมารดาเป็น แดนเกิดว่าเป็นพราหมณ์ เขาย่อมเป็นผู้ชื่อว่าโภวาที เขาย่อมเป็นผู้มีกิเลสเครื่องกังวล เราเรียกผู้ไม่มี กิเลสเครื่องกังวล ผู้ไม่ถือมั่นนั้นว่า เป็นพราหมณ์ เรื่องอุคคเสน สพฺพสญโญชน์ เฉตวา โย เว น ปริตสฺสติ สงฺคาติค์ วิสํยุตฺต์ ตมห์ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ ผู้ใดแล ตัดสังโยชน์ทั้งปวงได้แล้ว ย่อมไม่สะดุ้ง เราเรียกผู้นั้น ผู้ก้าวล่วงกิเลสเครื่องข้องได้ ผู้ หลุดพ้นแล้วว่า เป็นพราหมณ์