การเลิกจองจำด้วยความเยื่อใย คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 156
หน้าที่ 156 / 204

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความเยื่อใยในความรัก โดยนักปราชญ์ถือว่าความรักและความสัมพันธ์นั้นเป็นเครื่องจองจำที่มั่นคงซึ่งยากที่จะปล่อยวาง เมื่อมีการตัดสินใจบวชและเสาะหาความสงบในจิตใจ โดยเฉพาะพระนางเขมาและการมองร่างกายที่เสื่อมโทรม เพื่อเตือนสติให้หลุดพ้นจากความปรารถนาในสิ่งที่ไม่เที่ยงทั่วถึง

หัวข้อประเด็น

-ความเยื่อใยในความรัก
-การปลดปล่อยจากความจองจำ
-การบวชเพื่อความสงบ
-การมองร่างกายอย่างมีสติ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

១៣៤ เยื่อใยในบุตร แลในภรรยาทั้งหลายใด นักปราชญ์ ทั้งหลายกล่าวความกำหนัด และความเยื่อใยนั่น ว่าเป็นเครื่องจองจำ อันมั่นคงมีปกติเหนี่ยวลงอัน หย่อน (แต่) เปลื้องได้ โดยยาก นักปราชญ์ทั้งหลาย ตัดเครื่องผูกแม้นั่นแล้ว เป็นผู้ไม่มีใยดี ละกามสุขแล้วบวช. เรื่องพระนางเขมา อาตูร์ อสุจิ ปูตี ปสฺส เขเม สมุสฺสนํ อุคฆรนต์ ปสฺฆรนต์ พาลาน อภิปตฺถิตยุติ เขมา เธอจงดูร่างกายอันอาดูร ไม่สะอาด เน่า ไหลออกทั้งข้างบน ไหลออกทั้งข้างล่าง อันคน พาลทั้งหลายปรารถนายิ่งนัก เย ราครตฺตานุปตนฺติ โสต สย์ กต์ มกุกฏโกว ชาล์ เอตมปิ เฉตวาน วชนฺติ ธีรา อนเปกฺขิโน สพฺพทุกข์ ปหายาติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More