เรื่องปลาชื่อกปิละ คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 150
หน้าที่ 150 / 204

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับความตัณหาที่เป็นธรรมชาติของคน และการเร่ร่อนไปสู่อนาคตที่มีความโศกเศร้า นำเสนอผ่านการเปรียบเทียบกับวานรในป่า ปรากฏการณ์นี้ไม่นำมาซึ่งความสุข แต่กลับสร้างความทุกข์ทรมาน เข้าสู่เรื่องเกี่ยวกับการต้องประสบกับผลของสิ่งที่เรียกว่า 'ตัณหา' และความสำคัญของการควบคุมอารมณ์เพื่อให้เกิดสติปัญญาโดยไม่ตกเป็นเหยื่อของมัน.

หัวข้อประเด็น

-แนวคิดเกี่ยวกับตัณหา
-ผลกระทบของตัณหาต่อชีวิต
-การควบคุมอารมณ์
-การทำสมาธิเพื่อลดตัณหา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

១៣២ เรื่องปลาชื่อกปิละ มนุชสุส ปมตฺตจาริโน ตณฺหา วฑฺฒติ มาลวา วิย โส ปริปุลวติ หฺราหฺร์ ผลมิจฺฉิว วนสฺมึ วานโร ย์ เอสา สหเต ชมุมี โสกา ตสฺส ปวฑฺฒนฺติ โย เจต สหเต ชมุมี โสกา ตมหา ปปตนฺติ ต๋ โว วทามิ ภทฺท์ โว ตณฺหาย มูล บนถ ตณฺหา โลเก วิสตฺติกา อภิวุฏฐิว วีรณ์ ตณฺห์ โลเก ทุรจฺจย์ อุทวินทั่ว โปกขรา ยาวนฺเตตฺถ สมาคตา อุสีรตฺโถว วีรณ์ มา โว น ว โสโตว มาโร ภญชิ รุ่นปุปุนนฺติ ตัณหาดุจเถาย่านทราย ย่อมเจริญแก่คนผู้มีปกติ ประพฤติประมาท เขาย่อมเร่ร่อนไปสู่ภพน้อยใหญ่ ดังวานรตัวปรารถนาผลไม้อยู่โลดไปในป่า ฉะนั้น ตัณหานั่นเป็นธรรมชาติลามก มักแผ่ซ่านไปใน อารมณ์ต่างๆในโลก ย่อมครอบงำบุคคลใดได้ ความโศกทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลนั้น ดุจหญ้า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More