0 ครั้ง
ในเนื้อความนี้ได้กล่าวถึงพระอุบลวัณณาเถรี ผู้ไม่ติดอยู่ในกามเหมือนน้ำไม่ติดใบไม้ และพระเขมาภิกษุณีที่มีความรู้ในความสิ้นไปของทุกข์ในตัวเองโดยไม่ติดอยู่ในภาระต่าง ๆ พระอุบลวัณณาเถรีถูกเรียกว่าเป็นพราหมณ์เนื่องจากผู้ที่ไม่ติดอยู่ในกามคือผู้มีทานมีการปล่อยได้ซึ่งทุกข์ของตน ความเข้าใจในภาวะของการปล่อยวางทำให้เข้าถึงความนิ่งสงบ ลึกซึ้งกว่าในชีวิตประจำวัน ทั้งสองตัวอย่างนี้นำเสนอแนวคิดสำคัญในพระพุทธศาสนาในเรื่องการเข้าใจและยอมรับทุกข์
-พระอุบลวัณณาเถรี
-พระเขมาภิกษุณี
-แนวคิดการปล่อยวาง
-ความหมายของพราหมณ์
-การไม่ติดอยู่ในกาม