คำสอนเกี่ยวกับบุตรและความสัมพันธ์ในครอบครัว : หน้า 136/204

๑๑๘ อสนฺตา กิร ม์ ชมฺมา ตาต ตาตาติ ภาสเร รกฺขสา ปุตตรูเปน เต ชหนฺติ วโยคต. อสฺโสว ชิณฺโณ นิพฺโภโค ขาทนา อปนียติ พาลาน ปี ปิตา เถโร ปราคาเรสุ ภิกฺขติ ทณฺโฑ ว กิร เม เสยฺโย ยญฺจ ปุตฺตา อนสุสวา อโถ จณฑปิ กุกกุร จณฑมปิ โคน์ วาเรติ อนุธกาเร ปุเร โหติ คมฺภีเร คาธเมธติ ทณฑสฺส อานุภาเวน ขลิตวา ปฏิติฏฺฐตีติ. ข้าพเจ้าจักเพลิดเพลินด้วยบุตรที่เกิดแล้วเหล่าใด และปราถนาความเจริญแก่บุตรเหล่าใด บุตร เหล่านั้น ถูกภรรยายุยง ย่อมรุกรานข้าพเจ้า เหมือนสุนัขรุกรานสุกร ฉะนั้น ได้ยินว่า บุตรเหล่านั้น เป็นอสัตบุรุษ เลวทราม เรียกข้าพเจ้าว่า พ่อ พ่อ พวกเขาคือรากษส (มาแล้ว) โดยรูปเพียงดังบุตร ย่อมทอดทิ้งข้าพเจ้าผู้ถึง ความเสื่อม(แก่) บิดาแม้ของเหล่าพาลชน เป็นคนแก่