ความรุ่งเรืองของพราหมณ์และพระพุทธเจ้า : หน้า 184/204

១៦៦ เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง ฌาย วิรชมาสีนํ กตกิจฺจํ อนาสวํ อุตฺตมตฺถ์ อนุปฺปตฺติ ตมห์ พรูมิ พราหมณนฺติ เราเรียกบุคคลผู้มีความเพ่ง ผู้ปราศจากธุลี อยู่แต่ ผู้เดียว มีกิจอันกระทำแล้ว หาอาสวะมิได้ บรรลุ ประโยชน์อันสูงสุดแล้วนั้นว่า เป็นพราหมณ์ เรื่องพระอานนทเถระ ทิวา ตปติ อาทิจฺโจ รตฺติมาภาติ จนฺทิมา สนฺนทฺโธ ขตฺติโย ตปติ มายี ตปติ พฺราหฺมโณ อถ สพฺพมโหรตติ พุทฺโธ ตปติ เตชสาติ. พระอาทิตย์ ย่อมส่องแสงในกลางวัน พระจันทร์ ย่อมรุ่งเรืองในกลางคืน กษัตริย์ ทรงเครื่องรบแล้ว ย่อมรุ่งเรือง พราหมณ์ผู้มีความเพ่ง ย่อมรุ่งเรือง ส่วนพระพุทธเจ้า ย่อมรุ่งเรืองด้วยเดชตลอด กลางวันและกลางคืน.