เรื่องสุมนสามเณร คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 180
หน้าที่ 180 / 204

สรุปเนื้อหา

เรื่องนี้เล่าเกี่ยวกับสุมนสามเณร ผู้มีความตั้งใจในการถวายทานและได้รับการประทานวิชชาจากพระพุทธเจ้า โดยกล่าวถึงอดีตชาติและการเข้าถึงความรู้ที่ถูกต้องจากพระธรรมคำสอน ความสำคัญของการทำทานและการสร้างบารมีในการดำเนินชีวิตของเขา เพื่อไม่ให้มีความขัดสนในภพต่าง ๆ.

หัวข้อประเด็น

-สุมนสามเณร
-การทำทาน
-วิชชา
-พระพุทธเจ้า
-บุพเพนิวาส

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๖๒ เรื่องสุมนสามเณร อิมินา ปน ทาเนน มา เม ทาลิททิย์ อหุ นตฺถีติ วจนํ นาม มา อโหสิ ภวาภเว. ก็ด้วยทานนี้ ความเป็นผู้ขัดสนอย่าได้มีแล้ว แก่ข้าพเจ้า ชื่อว่าคำว่าไม่มี อย่ามีแล้วในภพน้อย ภพใหญ่. ปุพเพนิวาส์ ชานามิ ทิพพจักขุ วิโสธิต เตวิชฺโช อิทฺธิปตฺโตมฺหิ กต์ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ เราย่อมระลึกได้ซึ่งบุพเพนิวาส ทิพยจักษุ เรา ก็ชำระแล้ว เราเป็นผู้ได้วิชชา ๓ เป็นผู้ถึงฤทธิ์ คำสอนของพระพุทธเจ้า อันเราทำแล้ว อนุนภาโร ปุเร อาสึ ทลิทโท ติณหารโก ปิณฺฑปาโต มยา ทินฺโน อุปริฏฐสฺส ยสสุสิโนติ ในกาลก่อนเราเป็นผู้ชื่อว่าอันนภาระ เป็นคน เข็ญใจ ขนหญ้า เราถวายบิณฑบาตแก่พระอุปริฏฐ ปัจเจกพุทธะ ผู้มียศ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More