การข้ามโอฆะและการมีปัญญา คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 176
หน้าที่ 176 / 204

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเน้นความสำคัญของการข้ามโอฆะโดยการพัฒนาฌานและปัญญา เพื่อให้เข้าถึงพระนิพพาน แนะนำภิกษุให้เพ่งพินิจและไม่ประมาทในจิต พร้อมอธิบายถึงการเกิดขึ้นและการเสื่อมของขันธ์ ทำให้เกิดปีติและปราโมทย์ซึ่งเป็นธรรมอันไม่ตายของผู้รู้แจ้ง.

หัวข้อประเด็น

-การข้ามโอฆะ
-การพัฒนาจิต
-ความสำคัญของฌานและปัญญา
-ปีติและปราโมทย์
-เส้นทางสู่พระนิพพาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๕๘ กิเลสเครื่องข้อง ๕ อย่างได้แล้ว เราเรียกว่า ผู้ข้าม โอฆะได้ ภิกษุ เธอจงเพ่งและอย่าประมาท จิตของเธอ อย่าหมุนไปในกามคุณ เธออย่าเป็นผู้ประมาท กลืนกินก้อนแห่งโลหะ เธออย่าเป็นผู้อันกรรม แผดเผาอยู่ คร่ำครวญว่านี้ทุกข์ ฌานย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้ไม่มีปัญญา ปัญญา ย่อมไม่มีแก่ผู้ไม่มีฌาน ฌานและปัญญาย่อมมีใน บุคคลใด บุคคลนั้นแล ตั้งอยู่แล้วในที่ใกล้พระ นิพพาน. ความยินดีมิใช่ของมีอยู่แห่งมนุษย์ ย่อมมีแก่ ภิกษุผู้เข้าไปแล้วสู่เรือนว่าง ผู้มีจิตสงบแล้ว ผู้เห็น แจ้งธรรมอยู่โดยชอบ. ภิกษุพิจารณาอยู่ซึ่งความเกิดขึ้น และความ เสื่อมไปแห่งขันธ์ทั้งหลายโดยอาการใดๆ เธอย่อม ได้ปีติและปราโมทย์โดยอาการนั้นๆ การได้ปีติ และปราโมทย์นั้น เป็นธรรมอันไม่ตายของผู้รู้แจ้ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More