6 ครั้ง
เรื่องพระโลฬุทายีเถระกล่าวถึงการสนทนาเกี่ยวกับความสะอาดและมลทินในชีวิต โดยมีการเปรียบเสมือนสีหะและสุกรในการพูดถึงลักษณะของความไม่สะอาด เช่น ขนนุ่นที่เปื้อนด้วยของเน่าที่ทำให้เกิดกลิ่นเหม็น. ความไม่สะอาดในชีวิตประกอบไปด้วยการไม่ดูแลความสะอาดภายนอกและความเกียจคร้านในการดำรงชีวิต. เรื่องนี้สอนให้เห็นถึงการมีวินัยและการดูแลตนเองอย่างมีคุณภาพ. สำหรับผู้ดูแลรักษาตนเองบารมีและความไม่ประมาทเป็นสิ่งสำคัญในการหลีกเลี่ยงมลทินเหล่านี้.
-พระโลฬุทายีเถระ
-จตุปฺปโท
-ความไม่สะอาด
-มลทิน
-ธรรมบทเรียน