พรานเบ็ดและพระอริยะ : หน้า 109/204

๙๑ เรื่องพรานเบ็ดชื่ออริยะ น เตน อริโย โหติ เยน ปาณานิ หีสติ อหิสา สพฺพปาฌาน อริโยติ ปวุจฺจตีติ บุคคลไม่ชื่อว่าเป็นอริยะ เพราะเหตุเบียดเบียน สัตว์ บุคคลเรากล่าวว่าเป็นพระอริยะ เพราะไม่ เบียดเบียนสัตว์ทั้งปวง เรื่องภิกษุมากรูป น สีลพุพตมตฺเตน พาหุสจฺเจน วา ปน อถวา สมาธิลาเภน วิวิตตสยเนน วา ผุสามิ เนกขมุมสุข อปุถุชฺชนเสวิต ภิกขุ วิสสาสมาปาทิ อปฺปตฺโต อาสวกฺขนฺติ ภิกษุ ภิกษุยังไม่ถึงความสิ้นอาสวะ อย่าเพิ่งถึง ความวางใจ ด้วยเหตุสักว่าศีลและวัตร ด้วยความ เป็นพหุสูต ด้วยอันได้สมาธิ ด้วยอันนอนในที่สงัด หรือ (ด้วยเหตุเพียงรู้ว่า) เราถูกต้องสุขในเนกขัมมะ ซึ่งปุถุชนเสพไม่ได้แล้ว.