เรื่องนางปฏาจารา คาถาธรรมบท ภาค ๕-๘.๑ หน้า 118
หน้าที่ 118 / 204

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับการเห็นความเกิดและความเสื่อมในชีวิต โดยแสดงให้เห็นว่าการที่คนหนึ่งไม่เห็นความจริงนี้ไม่มีค่าแม้เวลาสั้นๆ หากเปรียบเทียบกับผู้ที่เห็นความเกิดและความเสื่อมอย่างชัดเจน ผู้ที่จะเข้าถึงพระนิพพานนั้นจะต้องมีความสำรวมในศีลและชำระทางไปสู่พระนิพพานให้หมดจด เพราะผู้ที่ถูกครอบงำด้วยความตายย่อมไม่มีสิ่งใดต้านทานได้ แม้แต่ญาติสนิทก็ไม่สามารถช่วยได้

หัวข้อประเด็น

-ความเกิดและความเสื่อม
-การเข้าถึงพระนิพพาน
-การสำรวมในศีล
-การมีชีวิตที่มีค่า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๐๐ เรื่องนางปฏาจารา โย จ วสฺสสต์ ชีเว เอกาห์ ชีวิต เสยฺโย อปสฺสํ อุทยพพย์ ปสฺสโต อุทยพพยนติ ก็ผู้ใดไม่เห็นความเกิดและความเสื่อม พึงเป็นอยู่ สิ้น ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียว ของผู้เห็นความ เกิดและความเสื่อม ยังประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ ของผู้นั้น. น สนฺติ ปุตฺตา ตานาย น ปิตา นปิ พนฺธวา อนุตเกนาธิปนฺนสฺส นตฺถิ ญาตีสุ ตาณตา เอตมตฺถวส์ ญฺตฺวา ปณฺฑิโต สีลสํวุโต นิพฺพานคมน์ มคฺคิ ขิปฺปเมว วิโสธเยติ, บัณฑิตทราบอำนาจเนื้อความว่า บุตรทั้งหลาย ย่อมไม่มีเพื่อต้านทาน บิดาและพวกพ้องทั้งหลาย ก็ไม่มีเพื่อต้านทาน เมื่อบุคคลถูกความตาย ครอบงำ แล้ว ความต้านทานในญาติทั้งหลาย ย่อมไม่มี ดังนี้แล้ว เป็นผู้สำรวมในศีล พึงชำระทางเป็นที่ ไปพระนิพพานให้หมดจดพลันทีเดียว.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More