เรื่องโพธิราชกุมาร : หน้า 44/204

២៦ เรื่องโพธิราชกุมาร อตฺตานญฺเจ ปิย์ ชญฺญา รักเขยุย : สุรกิขิต ติณณมญฺญตร์ ยาม ปฏิชคเคยย ปณฺฑิโตติ ถ้าบุคคลทราบตนว่าเป็นที่รัก พึงรักษาตนนั้นให้ เป็นอันรักษาด้วยดี บัณฑิตพึงประคับประคอง (ตน) ตลอดยามทั้ง ๓ ยามใดยามหนึ่ง เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร อนุตรจาริโน นงคฏฐ์ สีส์ คมภีรจาริโน อถาย์ มชฺฌิโม ขณฺโฑ ธมฺมฏฺฐสุส ภวิสฺสติ หางเป็นของนากตัวเที่ยวหากินตามริมฝั่ง ศีรษะ เป็นของนากตัวเที่ยวหากินในน้ำลึก ส่วนท่อนกลางนี้ จักเป็นของเราผู้ตั้งอยู่ในธรรม อตฺตานเมว ปฐม์ ปฏิรูเป นิเวสเย อถญฺญมนูสาเสยย น กิลิสเสยฺย ปณฺฑิโตติ บัณฑิตจึงตั้งตนนั่นแล ในคุณอันสมควรก่อน